به گزارش سرمایه فردا، رئیس‌جمهوری آمریکا در حالی مدعی گفت‌وگو برای صلح با ایران است که به‌تازگی یادداشتی مطالبه‌گرانه به سازمان‌های دولتی این کشور ارائه داده که دست آنها را برای اعمال هرگونه تحریمی علیه ایران باز می‌کند. علاوه بر این، روز یک‌شنبه دستور لغو معافیت عراق از واردات برق ایران را صادر کرد. این اقدام آشکارا نشان می‌دهد که سیاست‌های آمریکا، صرفاً نمایشی است تحت عنوان صلح.
این اقدامات به‌وضوح ثابت می‌کند که مفهوم مذاکره برای آمریکا، همان چیزی است که رهبر معظم انقلاب آن را پیش‌بینی کرده بودند؛ یعنی مذاکره برای تحمیل خواسته‌ها در حوزه‌هایی نظیر فعالیت‌های هسته‌ای، مسائل دفاعی، سیاست خارجی و غیره. راهبرد ترامپ برای رسیدن به این اهداف، افزایش فشار اقتصادی بر ایران همزمان با ابراز تمایل به مذاکره است؛ حتی با اظهارات دوپهلو، تهدید نظامی را نیز مطرح می‌کند.
همان‌طور که پیش‌تر نیز در دور اول مذاکرات، ترامپ ادعای آمادگی برای حل‌وفصل مسئله هسته‌ای را داشت، اما به‌طور مخفیانه بر دیگر کشورها فشار وارد می‌کرد تا از هرگونه همکاری اقتصادی با ایران خودداری کنند.
در حال حاضر، آمریکا تلاش دارد صادرات نفت ایران را به حداقل برساند و اقتصاد داخلی کشور را به سمت فروپاشی سوق دهد، به نحوی که مردم زیر فشار تورم کمر خم کنند. این استراتژی در راستای ایجاد نارضایتی اقتصادی در میان مردم ایران طراحی شده است. اما علیرغم تمام این اقدامات، سیاست‌های تحریمی آمریکا که از ده سال پیش آغاز شده‌اند، تا کنون نتوانسته‌اند به اهداف خود دست یابند؛ زیرا مردم ایران نسبت به اهداف دشمنان هوشیار بوده و در برابر توطئه‌ها مقاومت می‌کنند.
رفتارهای متناقض آمریکا در سطح بین‌المللی
اقدامات اخیر آمریکا بار دیگر نشان داده است که این کشور تنها به منافع خود توجه دارد و مفاهیمی مانند حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی صرفاً بهانه‌هایی برای زیباسازی چهره خود هستند. به عنوان نمونه، پس از تحریک زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، برای مقابله با روسیه، اکنون از شرایط جنگ برای کسب امتیاز از اوکراین بهره‌برداری می‌کنند. همچنین، برخورد این کشور با غزه و حتی کشورهای هم‌پیمانش نشان می‌دهد که ترامپ به‌عنوان یک معامله‌گر بزرگ تنها به دنبال منافع شخصی خود است، بدون اینکه به مشکلات اقتصادی کشورهای هم‌پیمانش توجه داشته باشد.
چالش‌های عراق در تأمین برق و نقش ایران
تصمیم اخیر برای حذف معافیت‌های عراق از واردات برق ایران، نه تنها به زیان ایران، بلکه به زیان عراق و حتی عربستان است. عراق، به دلیل جنگ‌ها و حملات گروه‌های تکفیری، با مشکلات بسیاری در تأمین برق مواجه است. ایران با وجود مشکلات داخلی، همواره با عراق همکاری کرده است.
وزیر برق وقت عراق، ماجد حنتوش، پیش‌تر اعلام کرده بود که پرداخت مطالبات برق عراق به ایران در دستور کار است و امیدوار است که میزان صادرات برق ایران در فصل تابستان کاهش نیابد. این موضوع نشان‌دهنده اهمیتی است که واردات برق ایران برای عراق دارد.
علاوه بر این، همکاری در حوزه انرژی، نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انتقال برق است که هم هزینه‌بر و هم زمان‌بر است. این چالش‌ها باعث شده که حتی کشورهایی مانند عربستان و ترکیه نیز نتوانند به‌راحتی برق مورد نیاز عراق را تأمین کنند.
پیامدهای سیاست‌های آمریکا در منطقه
آمریکا با افزایش فشارها، هزینه واردات انرژی را برای عراق بالا برده است. در عین حال، با حذف ایران از زنجیره تأمین انرژی، فرآیند انتقال از کشورهای دیگر پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر شده است.
از سوی دیگر، آمریکا نشان داده است که در پیشبرد سیاست‌های خود، به منافع هیچ کشوری توجه نمی‌کند. به عنوان نمونه، وضع تعرفه‌ها علیه اروپا و کانادا و تحریم‌های اعمال‌شده علیه برخی کشورها، گویای همین واقعیت است. اما کشورهایی نظیر چین و ایران اعلام کرده‌اند که آماده رویارویی با هرگونه فشار و تهدید هستند.
در نتیجه، سیاست‌های یک‌جانبه آمریکا نمی‌تواند به‌طور مداوم ادامه یابد؛ چرا که کشورهای دیگر نیز به جمع مخالفان این سیاست‌ها خواهند پیوست. این روند می‌تواند زمینه‌ساز تقویت اتحاد میان این کشورها و تقویت اقتصاد آنها شود.
همان‌گونه که ایران طی ده سال گذشته، با وجود تحریم‌های آمریکا، توانسته است نیازهای داخلی خود را تأمین کند و با توسعه بومی‌سازی، به کاهش خروج ارز و حتی صادرات برخی کالاها دست یابد.