با وجود ظرفیتهای بنیادی شرکتهای بزرگ، بورس در فضای سرد و ساکنِ رکود بهسر میبرد. بسیاری از نمادها به محدوده کف قیمتی رسیدهاند و عمق معاملاتی به شکل قابلتوجهی کاهش یافته است؛ گویی بازار نفسهای آخر را میزند.
اما ریشههای این وضعیت در کجا نهفتهاند؟
در چنین فضای بیثباتی، نرخ بهره حقیقی نیز جهش کرده؛ و پول، بیتابانه از بازار سهام کوچ کرده و به پناهگاه سپردههای بانکی پناه برده است. وقتی سود بانکی از تورم پیشی بگیرد، سرمایهگذاران ترجیح میدهند ریسک را کنار بگذارند و آسودگی را انتخاب کنند.
با این شرایط، آیا بازار سرمایه شانسی برای بازگشت دارد؟ شاید، اما تنها اگر اعتماد بازسازی شود، اطلاعات شفاف شود و سیاستهای اقتصادی و نظارتی در یک مسیر مشخص قرار گیرند.
تا آن زمان، سرمایهگذاران ممکن است نگاه خود را به بازارهای دیگر معطوف کنند:
آنچه مسلم است، سرمایهگذاران باید با چشمانی باز، نگاهی واقعگرا و استراتژیهای مدیریت ریسک، تصمیم بگیرند؛ زیرا آینده، به این زودیها قصد روشن شدن ندارد.
در شرایطی که شکاف میان آمار رسمی و واقعیت اقتصادی روزمره مردم عمیقتر شده، محاسبه…
نرخ دلار در ایران، بیش از آنکه یک عدد اقتصادی باشد، بازتابی از سیاست، روان…
فرمول جدید حجم مبنا در بازار سرمایه ایران، با هدف کنترل نوسانات غیرواقعی و افزایش…
ترکیب داراییهای خانوار در کشورهای مختلف جهان تا ژوئن ۲۰۲۵، تصویری روشن از ترجیحات مالی،…
افشای فهرست جدیدی از مجتمعهای تجاری ناایمن در تهران، بار دیگر زنگ خطر را برای…
طرح تعطیلی پنجشنبهها که قرار بود گامی در جهت افزایش بهرهوری و آرامش کارمندان باشد،…