با وجود ظرفیتهای بنیادی شرکتهای بزرگ، بورس در فضای سرد و ساکنِ رکود بهسر میبرد. بسیاری از نمادها به محدوده کف قیمتی رسیدهاند و عمق معاملاتی به شکل قابلتوجهی کاهش یافته است؛ گویی بازار نفسهای آخر را میزند.
اما ریشههای این وضعیت در کجا نهفتهاند؟
در چنین فضای بیثباتی، نرخ بهره حقیقی نیز جهش کرده؛ و پول، بیتابانه از بازار سهام کوچ کرده و به پناهگاه سپردههای بانکی پناه برده است. وقتی سود بانکی از تورم پیشی بگیرد، سرمایهگذاران ترجیح میدهند ریسک را کنار بگذارند و آسودگی را انتخاب کنند.
با این شرایط، آیا بازار سرمایه شانسی برای بازگشت دارد؟ شاید، اما تنها اگر اعتماد بازسازی شود، اطلاعات شفاف شود و سیاستهای اقتصادی و نظارتی در یک مسیر مشخص قرار گیرند.
تا آن زمان، سرمایهگذاران ممکن است نگاه خود را به بازارهای دیگر معطوف کنند:
آنچه مسلم است، سرمایهگذاران باید با چشمانی باز، نگاهی واقعگرا و استراتژیهای مدیریت ریسک، تصمیم بگیرند؛ زیرا آینده، به این زودیها قصد روشن شدن ندارد.
تحریم نفتی ترامپ علیه دو غول انرژی روسیه، لوکاویل و روسنفت، نهتنها نخستین واکنش رسمی…
در بحبوحه تحولات ژئوپلیتیک و فناوری، انرژی به نقطه تلاقی منافع ملی، رقابتهای جهانی و…
در سپتامبر ۲۰۲۵، چین برای چهارمین ماه متوالی تولید فولاد خود را کاهش داد و…
در شرایطی که قیمت مسکن در تهران از توان مالی اکثریت جامعه فراتر رفته، تبلیغات…
در بازار سرمایه، ترس از جاماندن یکی از رایجترین دغدغههای معاملهگران است؛ اما بهگفته سالار…
اجرای مالیات بر عایدی سرمایه در اقتصاد تورمی ایران، بهویژه در حوزههایی چون طلا و…