به گزارش سرمایه فردا، در انتخابات این دوره هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان، تاثیر برخی عوامل بر میزان مشارکت اعضا به وضوح آشکار شد.
نقش چشمگیر شبکه‌های اجتماعی در این دور از انتخابات نظام مهندسی ساختمان بسیار برجسته بود. علی‌رغم محدودیت‌های موجود در فضای مجازی برای تبلیغات، برخی کاندیداها که از گذشته در این محیط فعالیت می‌کردند، توانستند به خوبی از آن بهره‌برداری کنند.
در این دوره شاهد به میدان آمدن ائتلاف‌های گوناگون بودیم. با اینکه این گروه‌ها اصولاً فاقد اساسنامه و تشکیلات رسمی هستند و تفاوت‌های بسیار اندکی در دیدگاه‌ها داشتند. اما همین تضارب آرا سبب شد اعضا خود را در یک دو راهی و انتخاب ببینند و احساس کنند رای آنها می‌تواند در سرنوشت سازمان کارساز باشد. همچنین فراخوان گروه‌های گوناگون به هواداران خود برای بالا بردن آرا مثبت بسیار موثر بود و به نظر می‌رسد اعضا شاغل در ادارات و اعضای فاقد پروانه در این دوره مشارکت بیشتری داشتند.
آسان‌گیری در تایید صلاحیت‌ها نیز از عوامل موثر بود. با اینکه دیدگاه برخی همکاران بر رد صلاحیت برخی افراد بود. هیات اجرایی این قضاوت و داوری را به رای اعضا واگذار نمود و این خود در میزان مشارکت تاثیرگذار بود.
نقش تشکل‌های صنفی و افراد ذی‌نفوذ نیز در انتخابات نظام مهندسی ساختمان بسیار مهم بود. عملکرد انجمن‌ها در این انتخابات نشان داد که تشکل‌ها تا چه اندازه می‌توانند در امور و سرنوشت سازمان تاثیرگذار باشند.
در جریان تبلیغات انتخابات هیات مدیره، سخنانی از برخی کاندیداها و هواداران شنیده شد که بسی شگفت‌انگیز و البته جای تاسف و تامل بود.
یکی از کاندیداها می‌گفت: “ساختمان‌هایی که نظارت می‌کنیم و تا آخر عمر مسئول آن هستیم و حتی ورثه هم باید خسارت کوتاهی ناظر را بپردازند!” این گفته‌ها هیچ پایه‌ای در واقعیت ندارد. مطابق ماده ۱۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی، فوت یکی از اصحاب دعوا در حین رسیدگی از موارد توقف دادرسی است و برای طرح دعوا علیه کسی باید او دارای اهلیت باشد و شخص متوفی فاقد اهلیت است.
یکی دیگر از کاندیداها می‌گفت: “شما بعد از ورود به هیات مدیره فکر نکنید نماینده مهندسان هستید! شما نماینده کل مردم استان هستید!” هیات مدیره رای خود را از مهندسان و اعضای سازمان می‌گیرند و باید در راستای منافع موکل خود کار کنند. مردم شهر خود نماینده دارند که از حقوق آنها دفاع می‌کنند، مانند نمایندگان مجلس و شورای اسلامی شهر و روستا. اگر هیات مدیره هم به آن طرف برود، پس چه کسی باید از حقوق مهندسان دفاع کند؟
یکی دیگر از کاندیداها می‌گفت: “اگر بساز و بفروش نباشد، ما مهندسان بیکار می‌مانیم!” این گفته‌ها نشان‌دهنده دیدگاه نادرستی است که تمام امور صنعت احداث، شهرداری‌ها، راه و شهرسازی، بانک‌ها و کل دولت و حاکمیت در دست بساز و بفروش‌هاست. اگر این پدیده نامبارک در صنعت ساختمان وجود نداشت، وضعیت ساخت و ساز بسیار بهتر از حال حاضر می‌بود. کسی با ورود سرمایه‌گذاری در این عرصه مخالف نیست، لیکن سرمایه‌گذار تنها باید سرمایه‌گذار باشد و نباید به امور فنی وارد شود.
بازار جهانی طلا در آستانه یک چرخش روانی قرار گرفته است؛ از یک‌سو نشانه‌های تنش‌زدایی…
فیلم‌های جنگی چین در سال‌های اخیر نه‌تنها بازتابی از حافظه تاریخی این کشور بوده‌اند، بلکه…
رسانه‌های ایران این روزها زیر سلطه موجی از برنامه‌های گفت‌وگو محور قرار گرفته‌اند؛ تاک‌شوهایی که…
پرونده سرقتی که هیچ قفل شکسته و پنجره تخریبی نداشت، نشان داد گاهی کلید ورود…
صنعت فولاد در ایران، به‌جای آنکه موتور توسعه پایدار باشد، به یکی از بزرگ‌ترین بلعندگان…