به گزارش سرمایه فردا، علیرضا عباسی: صنعت گردشگری ایران با وجود دارا بودن جاذبههای فراوان، با چالشهای عمدهای روبهروست که مانع از بهرهبرداری کامل از پتانسیلهای آن میشود. از منظر واقعی و رئالیستی و نگاهی بین المللی ، مشکلات اساسی را می توان به شرح زیر دسته بندی کرد:
- محدودیت فرهنگی و اجتماعی مانند حجاب و پوشش : قوانین مربوط به حجاب که برای گردشگران بینالمللی به صورت نسبی الزامآور است، میتواند به عنوان مانعی بزرگ برای جذب مسافران از کشورهای با فرهنگهای مختلف عمل کند. این محدودیتها ممکن است بسیاری از گردشگران را از سفر به ایران منصرف کند.
- محدودیتهای تفریحی: نبود امکانات تفریحی و موانع فرهنگی ؛ مانند جشنواره های محلی رقص و آواز، فستیوال های خرید، جشنواره های موسیقی و نمایشگاههای هنرهای ملی و محلی، میتواند جذابیت ایران به عنوان مقصد گردشگری را کاهش دهد و تجربه گردشگران را در مقایسه با کشورهای پیرامونی محدود کند.
- احساس نسبی ناامنی اجتماعی: مشکلاتی از جمله دزدیده شدن احتمالی وسایل گردشگران و عدم امنیت در مکانهای عمومی و بازتاب تجربه آنها، میتواند بر احساس امنیت و راحتی گردشگران تأثیر منفی بگذارد.
- تحریمها و محدودیتهای مالی: علیرغم اینکه ایران یک مقصد بسیار ارزان سفر است ، عدم امکان استفاده از کارتهای بانکی اعتباری بینالمللی به دلیل تحریمها و مشکلات ارتباطی مانند فیلترینگ شبکه های اجتماعی و بسیاری از ابزارهای تکنولوژی، مشکلات مالی و ارتباطی زیادی برای گردشگران خارجی ایجاد میکند و بر تجربه سفر آنها تأثیر منفی میگذارد.
- سیستمهای حمل و نقل: کمبود سیستمهای حمل و نقل مؤثر و آسان، مانند قطار و مترو و پروازهای مستقیم هوایی به ویژه در مناطق گردشگری، میتواند دسترسی به جاذبههای مختلف را دشوار کند و تجربه گردشگری را تحت تأثیر قرار دهد.
- سرویسهای بهداشتی و رفاهی عمومی: کمبود سرویسهای بهداشتی تمیز و استاندارد در نقاط مختلف کشور، به ویژه در مناطق گردشگری و جاده ها و اقامتگاهها ، یکی دیگر از مشکلاتی است که به کاهش جذابیت ایران به عنوان مقصد گردشگری منجر میشود.
- محدودیتهای خرید و برندها: عدم دسترسی به برندهای بینالمللی معروف و فروشگاههای زنجیرهای نظیر نایکی، آدیداس، والمارت و مکدونالد به دلیل تحریمهای شدید اقتصادی ، میتواند تجربه خرید گردشگران را محدود کند و بر جذب آنان تأثیر منفی بگذارد.
- جای خالی هتلهای بینالمللی: ممنوعیت حضور هتلهای معروف بینالمللی نظیر هیلتون، ماریوت ، حیات و اینترکانتینتال و قدیمی بودن بسیاری از هتل های داخلی، به محدود شدن گزینههای اقامتی برای گردشگران بینالمللی منجر میشود.
- مشکلات اکوتوریسم: جذابیت بالای طبیعی ایران و مشکلات امنیتی و اقامتی و محدودیتها در حوزه گردشگری طبیعت و اکوتوریسم نیز میتواند بر جذب گردشگران علاقهمند به فعالیتهای محیطزیستی تأثیر منفی بگذارد.
- تحریم پاسپورتها: جریمه و تحریم پاسپورتهای مسافران ایرانی توسط آمریکا، به این معنی است که برخی کشورها به گردشگران که به هر دلیلی به ایران سفر کردهاند، ویزا نمیدهند. این امر میتواند به شدت بر ظرفیت جذب گردشگران خارجی تأثیر بگذارد و محدودیتهای بیشتری را برای توریستهای ایرانی به وجود آورد.
ظرفیتهای صنعت گردشگری ایران
با وجود چالشهای ذکر شده، ایران نقاط مثبت و پتانسیلهای زیادی در صنعت گردشگری دارد که در صورت سرمایه گذاری و تقویت جاذبه ها و رفع نسبی موانع ، میتواند به یکی از مقاصد جذاب در جهان تبدیل شود. برای درک اهمیت اصلاحات در این حوزه، مقایسهای با کشورهای همسایه و منطقه میتواند وضعیت گردشگری ایران را بهتر نشان دهد.
به عنوان مثال، امارات متحده عربی سالانه بیش از ۲۰ میلیون گردشگر جذب میکند و تنها درآمد حاصل از گردشگری در شهر دبی حدود ۳۰ میلیارد دلار است. ترکیه با جذب بیش از ۵۰ میلیون گردشگر در سال، درآمدی بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار از این صنعت کسب میکند.
حتی یونان که از لحاظ جغرافیایی و فرهنگی شباهتهای زیادی با ایران دارد، بیش از ۳۰ میلیون گردشگر را سالانه جذب میکند و درآمدی حدود ۲۰ میلیارد دلار دارد. این در حالی است که ایران، با وجود جاذبههای طبیعی، تاریخی و فرهنگی منحصر به فرد، در بهترین حالت حدود ۱۰ میلیون گردشگر جذب میکند که بیشتر آنها توریستهای زیارتی هستند و درآمد حاصل از آن در مقایسه با کشورهای مذکور بسیار ناچیز است. برای بهبود این وضعیت، ضروری است که موانع اساسی برداشته و زیرساختها بهبود یابد تا ایران بتواند سهمی شایسته از بازار جهانی گردشگری کسب کند.