سیاست و دیپلماسی

مرگ زیر سکوت؛ شورای امنیت و آزمون اخلاق جهانی

به گزارش سرمایه فردا، مرگ انسان‌ها به‌ویژه زمانی که ناشی از خشونت، جنگ یا نقض حقوق اولیه باشد یکی از مهم‌ترین مسائل اخلاقی، حقوقی و انسانی تاریخ بشر به‌شمار می‌رود. در اصول حقوق بین‌الملل، اعلامیه جهانی حقوق بشر، و تعالیم بسیاری از ادیان و فرهنگ‌ها، جان انسان‌ها از چنان ارزشی برخوردار است که حفظ کرامت انسانی همواره در صدر اولویت‌ها قرار گرفته است.

با این حال، هنگامی‌که کشتن انسان‌ها خارج از چارچوب‌های دفاع مشروع یا عدالت قضایی رخ دهد، ماهیت آن تغییر کرده و معمولاً به‌عنوان نقض حقوق بشر، ظلم یا جنایت طبقه‌بندی می‌شود. حتی در میدان‌های منازعه سیاسی یا نظامی، قوانین بین‌المللی نظیر کنوانسیون‌های ژنو، تلاش کرده‌اند تا حداقل‌هایی برای حفظ کرامت انسانی برقرار سازند.

اما این موضوع از زاویه‌ای تحلیلی‌تر نیز قابل بررسی است. اگر برخی دولت‌ها یا گروه‌ها، مرگ انسان‌ها را ابزاری برای تثبیت قدرت یا حذف رقبا تلقی کنند، آیا از منظر «پیشرفت‌خواهی» و «عدالت ساختاری» می‌توان آن‌ها را مورد نقد قرار داد؟ آیا نظمی جهانی که سکوت در برابر جنایت‌ها را به‌منظور حفظ منافع خاص تجویز می‌کند، صلاحیت اخلاقی لازم را داراست؟

این پرسش‌ها ما را به نقطه‌ای مهم در فهم سازوکارهای قدرت در سیاست بین‌الملل می‌رسانند: چرا شورای امنیت سازمان ملل سکوت کرده است؟

سکوت این نهاد در برابر حملات اخیر به ایران، به‌ویژه حمله به تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای، از منظر حقوقی و سیاسی دلایل قابل‌توجهی دارد که باید با دقت بررسی شوند. نخست، حق وتوی اعضای دائم، به‌ویژه ایالات متحده آمریکا، بارها برای جلوگیری از صدور قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی مورد استفاده قرار گرفته است. این ابزار سیاسی، مانع از شکل‌گیری اجماع جهانی در محکومیت اقدامات تجاوزکارانه شده و عملاً امکان پاسخگویی حقوقی را از بین برده است.

افزون‌بر آن، استانداردهای دوگانه‌ حاکم بر رفتار اعضای شورای امنیت، موجب بروز اعتراضات گسترده‌ای شده‌است. در حالی‌که فعالیت‌های شفاف و قانونی ایران با شدیدترین نظارت‌ها مواجه‌اند، اقدامات غیرقانونی رژیم صهیونیستی با سکوت یا حتی حمایت مواجه می‌شود.

هم‌پیمانی‌های سیاسی و نظامی نیز نقش بسزایی در این سکوت ایفا کرده‌اند. حمایت بی‌قید و شرط آمریکا و برخی کشورهای اروپایی از رژیم اسرائیل موجب شده که شورای امنیت در برابر تجاوزات آشکار، واکنش مؤثری نشان ندهد.

نتیجه این رفتارها، بحرانی در مشروعیت و اعتماد عمومی به این نهاد بین‌المللی است. سکوت شورای امنیت، نه‌تنها اعتبار آن را زیر سؤال برده، بلکه پیام خطرناکی به کشورهای عضو معاهدات بین‌المللی ارسال کرده است: اگر عضو معاهده عدم اشاعه نباشید، نه‌تنها مؤاخذه نمی‌شوید، بلکه از مصونیت کامل بهره‌مند خواهید بود.

در همین راستا، معاون وزیر خارجه ایران در نشست اخیر شورای امنیت، این سکوت را «آزمونی تاریخی» برای منشور ملل متحد خواند و هشدار داد که تداوم این روند، تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جهانی خواهد بود.

modir

Recent Posts

رونق بازار رمزارزها در سایه گمانه‌زنی‌ها

بازارهای مالی جهانی، به‌ویژه رمزارزها، در روزهای اخیر شاهد نوسانات قابل توجهی بوده‌اند. بیت‌کوین و…

4 ساعت ago

چرخش تجاری چین؛ تهدیدها و فرصت‌های تازه برای اقتصاد ایران

با کاهش چشمگیر صادرات چین به آمریکا و افزایش واردات مواد اولیه، نشانه‌هایی از تغییر…

6 ساعت ago

پتروشیمی در تله واسطه‌ها؛ سقوط یک صنعت راهبردی زیر سایه مدیریت رانتی

صنعت پتروشیمی ایران، که زمانی امید اول اقتصاد غیرنفتی کشور بود، امروز با بحران‌هایی چندلایه…

6 ساعت ago

صلح در سایه معامله: نشست واشنگتن و نقشه راه ترامپ برای پایان جنگ اوکراین

در حالی که ترامپ با هدف کسب جایزه صلح نوبل، مذاکراتی بی‌سابقه با پوتین را…

7 ساعت ago

لبنان در آستانه انفجار فرقه‌ای؛ پروژه خلع سلاح حزب‌الله

در شرایطی که لبنان با بحران اقتصادی، شکاف‌های قومی-مذهبی و فشارهای خارجی دست‌وپنجه نرم می‌کند،…

7 ساعت ago

نمایش خانگی در سایه فقر ژانر

در حالی‌که نمایش خانگی در ایران به بستری مهم برای تولید سریال‌های متنوع تبدیل شده،…

8 ساعت ago