به گزارش سرمایه فردا، در دنیای تحلیلهای مالی، توجه به جزئیات و بررسیهای عمیق میتواند تفاوتهای بزرگی در تصمیمگیریهای سرمایهگذاری ایجاد کند. ما در کانال تحلیل به جای تخیل، به بررسی دقیق و بدون تعصب موضوعات مالی میپردازیم. در این گزارش، به بررسی اظهارات اخیر دکتر سیدی، رئیس سازمان بورس، و تحلیل شاخص وارن بافت میپردازیم. سیدی، رئیس سازمان بورس، اخیراً اظهار داشتند که بورس ایران میتواند به چهارصد میلیارد دلار برسد و باعث پیشرفت کشور شود. اما ایشان اضافه کردند که دلیل علمی این اظهارات، شاخص وارن بافت است.
شاخص وارن بافت معیاری است که توسط وارن بافت، سرمایهگذار برجسته، معرفی شده است. این شاخص ارزش بازار بورس یک کشور را با تولید ناخالص داخلی (GDP) آن مقایسه میکند و به تحلیلگران کمک میکند تا ارزیابی دقیقتری از وضعیت بازار سهام داشته باشند. این شاخص به ویژه در شناسایی حبابهای بازار و ارزیابی نسبی ارزش بازارهای مختلف به کار میرود.
یکی از نکات مهمی که باید در نظر گرفت، تفاوت ساختار مالکیت منابع طبیعی بین ایران و آمریکا است. در ایران، مالکیت منابع نفت و گاز عمدتاً در اختیار دولت است و این منابع در بورس عرضه نمیشوند. در حالی که در آمریکا، شرکتهای نفتی و گازی ممکن است مالکیت منابع را نیز داشته باشند.
به عنوان مثال، اگر ایران منابع نفت و گاز خود را در بورس عرضه کند، ممکن است ارزش بازاری آن به هزار میلیارد دلار برسد. این مقدار در کنار ارزش فعلی بازار بورس ایران (حدود ۱۳۰ میلیارد دلار) میتواند ارزش بازار را به ۱۱۳۰ میلیارد دلار افزایش دهد. اما باید به تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور نیز توجه کنیم.
ارزش بازاری یک کشور به میزان ریسک آن کشور بسیار حساس است. کشور آمریکا به عنوان یک کشور با حداقل ریسک شناخته میشود و صرف ریسک پایینی دارد. اما ایران یکی از کشورهایی است که بالاترین صرف ریسک را دارد، که این موضوع تاثیر زیادی بر ارزش بازار دارد.
صرف ریسک به معنای هزینه اضافی است که سرمایهگذاران برای سرمایهگذاری در یک کشور با ریسک بالا میپردازند. برای مثال، در ایران که صرف ریسک بالایی دارد، ارزش بازار به دلیل این هزینه اضافی کمتر خواهد بود. در حالی که در آمریکا، صرف ریسک پایینتر باعث افزایش ارزش بازار میشود.
ارزش بازار هر کشور به افق سودآوری و رشدهای پیش روی شرکتهای آن کشور نیز بستگی دارد. در کشورهای پیشرفته، شرکتهای فناوری با افق سودآوری بالا ارزش بازاری بالایی دارند، حتی اگر هنوز به تولید ناخالص داخلی کمک زیادی نکرده باشند. اما در ایران، بسیاری از شرکتها از تکنولوژی روز عقب ماندهاند و افق پیشروی روشنی ندارند.
برای مثال، شرکتهای فناوری پیشرو در آمریکا به دلیل چشمانداز روشن و سودآوری بالا، ارزش بازاری بالایی دارند. در مقابل، شرکتهای قدیمی و فرسوده در ایران، به دلیل نبود افق روشن، ارزش بازاری کمتری دارند.
برای افزایش ارزش بازار بورس ایران، نیاز به شفافسازی و تجدید ارزیابی شرکتها داریم. بسیاری از شرکتها استهلاک را در محاسبات خود لحاظ نمیکنند و سود نادرستی نشان میدهند. این شرکتها باید استهلاک واقعی را لحاظ کنند و سپس به دنبال افزایش نرخها و سوددهی واقعی باشند.
شرکتهایی که استهلاک واقعی را در نظر نمیگیرند و سود نادرستی نشان میدهند، باید با تجدید ارزیابی و شفافسازی وضعیت خود، به دنبال افزایش سود واقعی باشند. این کار میتواند به بهبود وضعیت بازار بورس کمک کند و اعتماد سرمایهگذاران را افزایش دهد.
در نهایت، برای مقایسه شاخص وارن بافت بین دو کشور، باید به تفاوتهای ساختاری و ریسکهای موجود توجه کنیم. ارزش بازار بورس ایران میتواند بالاتر برود، اما نیاز به اصلاحات و شفافسازی دارد. امیدواریم با انجام کارهای درست و شفاف، ثروت واقعی برای کشور و سهامداران ایجاد شود.
کارشناسان معتقدند که بررسی پرونده FATF در مجمع تشخیص مصلحت، در حالیکه تحریمهای بانکی آمریکا…
در زمستان ۱۴۰۳، قیمت گوشت در بازار شاهد افزایش قابلتوجهی بود. این تغییرات عمدتاً به…
برای پیشبینی بازار بورس، میتوانید از مدلهای مختلفی استفاده کنید که میتوانند شامل مدلهای زمانی،…
صنعت سبدگردانی ایران با چالشها و مشکلات متعددی روبروست که نیازمند راهکارها و اقدامات بهبودبخش…
بازدهی بازارهای مالی از رشد قابل توجه شاخصها تا کاهش قیمت دلار و طلا تحولات…
عملکرد صندوقهای اهرمی نشاندهنده تغییرات مهمی در بازدهی و حباب این صندوقها است که میتواند…