لوازم خانگی

از کولر تا خودروسازی؛ دیانی و جاه‌طلبی تازه برای تصاحب توسعه ملی

به گزارش سرمایه فردا، در اقتصاد ایران، مرز میان کارآفرینی و رانتی‌گری گاه چنان باریک می‌شود که تشخیص آن نیازمند کالبدشکافی دقیق ساختارهای قدرت و سرمایه است. علی دیانی، کارآفرینی که با برند اسنوا در بازار لوازم خانگی شناخته شد، حالا در قامت یک بیلیونر پرنفوذ، در حال گسترش امپراتوری اقتصادی خود به حوزه‌های مالی، بیمه‌ای، کشاورزی و حتی خودروسازی است. پس از پیشنهاد جنجالی برای خرید سایپا، اکنون خبرهایی از تلاش او برای تملک گروه توسعه ملی به گوش می‌رسد—هلدینگی که در تاروپود اقتصاد ایران ریشه دوانده است.

گزارش تحلیلی: دیانی و پروژه توسعه‌طلبی تازه

بر اساس شنیده‌ها، علی دیانی، مالک گروه انتخاب، در صدد خرید گروه توسعه ملی است—هلدینگی که تحت مالکیت بانک ملی قرار دارد و سهام‌دار اصلی مجموعه‌هایی چون بانک اقتصاد نوین، گروه صنایع بهشهر، شرکت‌های شوینده‌ای مانند پاکسان، بیمه نوین، شرکت پخش به‌پخش، و چندین شرکت فعال در حوزه‌های کشاورزی، دامپروری، سیمان و ساختمان است.

این اقدام، در ادامه روند توسعه‌طلبی اقتصادی دیانی ارزیابی می‌شود؛ فردی که پیش‌تر با پیشنهاد خرید ۲۸۰ هزار میلیارد تومانی برای تصاحب سایپا، نگاه‌ها را به خود جلب کرد. پرسش مهمی که در این میان مطرح می‌شود آن است که آیا چنین حجم عظیمی از سرمایه، واقعاً از محل فروش کولر و یخچال اسنوا تأمین شده یا پای رانت‌های ساختاری و دسترسی‌های خاص در میان است؟

در ساختار اقتصادی ایران، واگذاری بنگاه‌های دولتی و خصولتی به بخش خصوصی، اگر در چارچوب رقابتی و شفاف انجام شود، می‌تواند گامی مثبت در جهت اصلاح ساختار بنگاه‌داری و کاهش بار صندوق‌های بازنشستگی باشد. اما اگر این واگذاری‌ها در فضایی غیررقابتی و با دسترسی‌های خاص صورت گیرد، نه‌تنها به بهبود بهره‌وری منجر نمی‌شود، بلکه به تمرکز بیشتر ثروت و قدرت در دست گروه‌های خاص دامن می‌زند.

نتیجه‌گیری تحلیلی:

تلاش علی دیانی برای خرید گروه توسعه ملی، اگرچه در ظاهر یک گام دیگر در مسیر خصوصی‌سازی است، اما در باطن، پرسش‌هایی جدی درباره منبع سرمایه، شفافیت فرآیند واگذاری و عدالت اقتصادی مطرح می‌کند. تجربه‌های پیشین نشان داده‌اند که خصوصی‌سازی بدون رقابت واقعی، نه‌تنها به بهبود عملکرد بنگاه‌ها منجر نمی‌شود، بلکه به بازتولید انحصار در لباسی تازه می‌انجامد.

در شرایطی که اقتصاد ایران با بحران‌های ساختاری، ناترازی صندوق‌ها و ضعف بهره‌وری مواجه است، واگذاری بنگاه‌های بزرگ باید با دقت، شفافیت و نظارت عمومی همراه باشد—نه با چراغ خاموش و در سایه رانت. دیانی، اگر واقعاً به‌دنبال نقش‌آفرینی ملی است، باید پیش از هر چیز، شفافیت مالی و پاسخ‌گویی عمومی را در دستور کار قرار دهد

modir

Recent Posts

ریشه‌های جریان تغییر هویت در ایران

جریان تغییر هویت در ایران، از قراردادهای تحقیرآمیز دوران قاجار تا سیاست‌های فرهنگی پهلوی و…

7 ساعت ago

نقد مستند هدف تهران

انتشار مستند نیم‌ساعته «هدف: تهران» توسط شبکه الجزیره انگلیسی، با نمایش گفت‌وگو با بازماندگان حملات…

7 ساعت ago

شاعر نجواهای ماندگار

۲۹ آذر یادآور خاموشی شاعری است که نه با فریاد، بلکه با زمزمه‌های آرام و…

7 ساعت ago

آنفولانزای H3N2 فراتر از هشدار

گزارش‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد موج جدید آنفولانزا در ایران به سطح هشدار رسیده و…

7 ساعت ago

شادی مرگبار؛ تیراندازی در جشن عروسی

رسم غلط تیراندازی در مراسم عروسی بار دیگر فاجعه آفرید. در شبی که قرار بود…

8 ساعت ago

سه قصاص در سحرگاه

سه محکوم به قصاص ـ یک زن و دو مرد ـ پس از سال‌ها رسیدگی…

8 ساعت ago