بورس در دولت چهاردهم

به گزارش سرمایه فردا، خیلی از سهام حتی سال ۹۸ هم طوری حباب گرفته‌ بودند که تا دلار صد تومن هم بادشان خالی نمی‌شد. خوش‌بینی عجیبی بازار رو گرفته بود. در بورس همه‌چیز بهتر از واقعیتش به نظر می‌آمد. در مواردی صاحبان یک سری شرکت‌ها امکانش را داشتند تا با فروش کسری از سهام شرکت بورسی شرکت جدیدی بزنند. اما همه این اتفاقات از جیب سهامداران اتفاق افتاد. مقصر آن نیز دولت روحانی بود. بعد سهامداران به وعده‌های آیت الله رییسی دلبستند. اما نتیجه چه شد؟ سقوط بورس دوران رییسی تاکنون ادامه یافته است. حالا بورس در دولت چهاردهم چگونه خواهد بود.
پرداختن به گذشته شرکت‌ها می تواند شرایط روشنتری پیشروی سهامداران بگذارد. برای نمونه غگل شرکتی که پائیز ۹۷ و در زمان دلار ۱۴ تومانی با ارزش کل ۳۵۰ میلیارد تومان و به صورت قسطی فروخته شده بود. سال ۹۸ تا نزدیک بیست برابر این مبلغ سهام آن معامله کردند در بازار بدون اینکه دلار تغییری کرده باشد.
اگر غگلی که هرگز نباید بالاتر از ۶۰ میلیون دلار معامله می‌شد را شما بخرید ۵۰۰ میلیون دلار و بالاتر هیچ مدل دولت و رئیس سازمانی قرار نیست بتواند نجاتت دهد.

بورس در دولت چهاردهم سود می‌دهد ؟

پس مطلب اول این است که بورس در دولت چهاردهم در هر حالتی سود نمی‌دهد هرچند برخی معتقدند بورس فوق‌العاده ارزان است و همه‌‌ی مشکلات ناشی از وضعیت بازار را از سرتان بیرون کنید.
وقتی در سهام سرمایه‌گذاری می‌کنید در حقیقت با تعدادی شخص حقیقی و حقوقی و در شرکت‌های مختلف شریک می‌شوید. حالا برخی مقامات با تکیه بر این مسأله میگویند از بورس در دولت چهاردهم انتظاری نداشته باشید.
بورس در حقیقت متشکل از تعدادی شرکت‌های الیت کشور است. یعنی در هر صنعتی که برید عمده‌ی شرکت‌های مهمش بورسی هستند. به تجربه من حتی قیمت زمین‌های صنعتی هم لزوماً با شاخص مسکن تهران یک به یک نیستند. چه برسه به فرضاً شرکت‌های صنعتی که متأثر از تحولات جهانی، شرایط سیاسی داخلی، تغییر ترندهای بازار، تغییرات مدیریتی در داخل شرکت‌ها و سیاست‌های اقتصادی دولت‌ها هستند.
هم درگیر کلان هستید و هم خرد. تقلیل ماجرا به اینکه یک سبدی از سهام داشته باشیم و پسیو یا اکتیو، مستقیم یا غیرمستقیم بتونیم بهتر از بازارهای دیگر باشیم خیال خامه است.
بازار سهام می‌تواند عین ۹۷ تا ۹۹ یا بخش بزرگی از دوران دولت خاتمی بازده دلاری فوق‌العاده بالا بدهد. یا بورس در دولت چهاردهم برای مدتی طولانی وضعیت بدی داشته باشد
در دورانی که متغیرهای اصلی به نفع بورس نباشند هرکسی رئیس سازمان باشه کمک زیادی نمی‌تونه بکنه و در شرایطی که شرایط خوب باشه احتمالا با یه چوب خشک در رأس سازمان هم وضعیت پورتفوها بد نباشه.
۳: بیش از یک دهه‌ست که کشور رشد اقتصادی بسیار کمی داره. در عمده‌ی محصولات صنعتی تولید مازاد نیاز داخله و واحدها هم در اثر مشکلات تأمین مالی دچار فرسودگی شدند.

تاثیر ناترازیها بر شرکت‌های بورسی

بازارهای صادراتی در عمده‌ی صنایع کوچک‌تر شده و وابستگی‌ به بازار عراق و چند کشور دیگر همسایه‌ هم به طرز خطرناکی بالاست.
اگر در دورانی می‌شد در کمتر از ۵ سال مجتمعی مثل آریا ساسول با همکاری پارتنر خارجی ساخت امروز کپی یک فاز همون شرکت هم طی ۵ سال به نتیجه نمی‌رسد.
تحریم عین موریانه در حال خوردن شاکله اقتصادی کشور و سیاست‌گذار هم در حال بازی با کلمات خشن و جنگی لغتنامه‌ها گذران وقت می‌کند
امروز زمان و سختی راه‌اندازی یک واحد کوچک دو میلیون دلاری در ایران معادل راه‌اندازی واحدهای میلیارد دلاری در دهه‌ی هفتاد و هشتاد و حتی بدتر و سخت‌تر است.
در همین فضای بورسی زمانی بود که بیست سی درصد شرکت‌های مهم بازار پروژه‌های توسعه‌‌ای جدی داشتند که گاهی چندبرابر ارزش وقت شرکت بود. الان باید با تلسکوپ و در مواردی ذره‌بین بیافتی به جان شرکت‌ها بلکه طرح توسعه‌‌ای ببینی که ارزش صبر داشته باشد. منظورم این نیست که به طور کلی خالی از این تیپ طرح‌ها شدیم که به طور قطع می‌تونم اعلام کرد در یکی از بدترین‌ دوران‌ از این جهت هستیم. مشکلات کلان کشور مثل ناترازیها در حوزه‌های مختلفی مانند انرژی و آب و .. هم مزید بر علت شده تا شرکت‌های بورسی نه برای توسعه که حتی برای حفظ وضع موجود هم کار راحتی نداشته باشند.