بازگشت ترس سرخ آمریکایی

به گزارش سرمایه فردا، پرسش مهمی که از بعد از ترور چارلی کرک در آمریکا دائماً پرسیده می‌شود این است که آیا آمریکا به سرعت در حال تجربه کردن یک دوران مک‌کارتیسم دیگر است؟ مک‌کارتیسم به موج «ترس سرخ» اوایل دهۀ ۱۹۵۰ در آمریکا گفته می‌شود که به رهبری سناتور جوزف مک‌کارتی در فضای سیاسی آمریکا به اوج رسید. در فضای آغاز جنگ سرد و نگرانی از نفوذ شوروی، مک‌کارتی با ادعای در اختیار داشتن فهرستی از «کمونیست‌ها» در دولت، ارتش و رسانه‌ها، کارزار گسترده‌ای از بازجویی‌ها و دادگاه‌های نمایشی را به راه انداخت. روش او اتهام‌زنی بدون سند و القای ترس بود؛ صرفِ ارتباط یا همدلی ادعایی با افراد متهم به کمونیسمِ لیست مک‌کارتی، می‌توانست به برچسب‌ خوردن، اخراج و حذف از عرصۀ عمومی بینجامد. حالا و پس از ترور کرک هم ترس از موج دیگری از مک‌کارتیسم به دلیل رفتار قلدرانه و خودکامۀ دولت ترامپ به راه افتاده است. رسانۀ انگلیسی فایننشال تایمز همین موضوع را دست‌مایۀ یک گزارش کرده است.

این رسانه از این نقطه آغاز می‌کند که رفتار ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا، نمادی از این روند پیش‌رو است «پنج روز پس از آنکه چارلی کِرک در دانشگاهی در یوتا ترور شد، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، جی‌دی ونس، قسمت تازه‌ای از پادکستی را اجرا کرد که همین فعال راست‌گرا را مشهور کرده بود. ونس به شدت به گروه‌های چپ‌گرا تاخت و مدعی شد آنها سازمان‌دهنده خشونت علیه دولت ترامپ هستند. او گفت که ما به سراغ شبکه سازمان‌های غیردولتی می‌رویم که خشونت را تحریک، تسهیل و اجرا می‌کنند. در حالی‌که انگیزه‌های فرد متهم به قتل کرک هنوز در دست بررسی است و دادستان‌ها گفته‌اند او به تنهایی عمل کرده، این موضوع مانع از آن نشده که مقام‌های ارشد دولت از این قتل برای اهریمن‌سازی از مخالفان چپ استفاده کنند. استیون میلر، معاون رئیس دفتر کاخ سفید پا را فراتر گذاشت و وعده «انتقام» از آنچه «جنبش عظیم تروریسم داخلی» خواند داد. او تأکید کرد که آن‌ها از همه امکانات موجود در سراسر دولت استفاده خواهند کرد تا این شبکه‌ها را شناسایی، مختل، متلاشی و نابود کنند.»

پشت پرده ارتباط با قتل کرک

فایننشال تایمز اما بر آن است که آن‌چه در حال رخ دادن است، ارتباطی با قتل کرک ندارد و پیش از قتل او نیز دولت ترامپ در حال آماده کردن این موج بود و دائماً مخالفان را با ابزارهای دولتی می‌ترساند «حتی پیش از مرگ کرک نیز الگوی مشخصی در حال شکل‌گیری بود؛ استفاده دولت ترامپ از ابزارهای حکومتی برای ترساندن برخی مخالفان داخلی. از ماه ژانویه، کاخ سفید به طور هم‌زمان و دائمی دانشگاه‌های بزرگ، شرکت‌های رسانه‌ای و مؤسسات حقوقی را هدف قرار داده است. برخی از این اهداف پیش‌تر نیز مورد خشم شخص ترامپ بودند، اما کنار هم قرار گرفتنشان نشان‌دهنده فشار سازمان‌یافته برای خاموش کردن صداهای انتقادی است؛ روندی که عده‌ای آن را به «ترس سرخ» دهه ۱۹۵۰ و دوران سناتور جوزف مک‌کارتی تشبیه کرده‌اند. در هفته گذشته، در فضایی که از خشم ناشی از قتل کرک داغ شده بود، لحن تهدیدها حتی تندتر شد؛ [این لحن‌ها] تقویت‌کننده تصویری از یک «ترس سرخ نوین» تلقی می‌شود که هدفش ساکت کردن مخالفان است.»

فایننشال تایمز اشاره می‌کند که ترامپ از اولین روز دور دوم ریاست جمهوری‌اش، دائماً در حال به کار بستن قدرت دولتی برای ارعاب مخالفان بوده است «ترامپ با حملات لفظی تند به نخبگان فرهنگی آمریکا هوادارانش را سرگرم کرده است. اما در دور دوم ریاست‌جمهوری، این حملات فراتر از جنگ فرهنگی معمولی رفته و به کارزارهای سازمان‌یافته علیه نهادهایی تبدیل شده که می‌توانند پایگاه مخالفت جدی باشند ترامپ حتی پا را فراتر گذاشته و برخی نهادهای فرهنگی را مطابق میل خود تغییر داده؛ از جمله اینکه خود را رئیس مرکز هنری کندی کرده است. منتقدان می‌گویند او به‌طور بی‌سابقه‌ای از قدرت دولتی برای ارعاب دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و مؤسسات حقوقی استفاده می‌کند؛ کاری که حتی در دوران مک‌کارتی هم رخ نداد، چراکه مک‌کارتی تنها یک سناتور بود، نه رئیس‌جمهور.»

دلایل موج حملات ترامپ به افراد و رسانه‌ها

به باور این رسانه، موج حملات ترامپ به افراد و رسانه‌ها، بسیار خودکامانه‌تر از دوران مک‌کارتیسم است و او عملاً در حال از بین بردن رسانه‌ها و آزادی بیان است «ترامپ از سال ۲۰۱۶ با برچسب اخبار جعلی و دشمن مردم به رسانه‌ها حمله کرد؛ عباراتی که یادآور دیکتاتورهای قرن بیستم است. اما این بار حملات فقط لفظی نیست. او بارها علیه رسانه‌ها شکایت‌های میلیاردی تنظیم کرده و حتی با فشار غیرمستقیم بر معاملات تجاری، امتیازاتی گرفته است. مدیران و خبرنگاران باسابقه می‌گویند ترس وارد تحریریه‌ها شده و اگر رسانه‌ای رئیس‌جمهور را برنجاند، باید منتظر شکایت باشد. ترامپ همچنین دانشگاه‌ها را نشانه گرفته است. وزارت دادگستری اخیراً با متهم کردن دانشگاه UCLA به نقض حقوق دانشجویان یهودی در جریان اعتراضات طرفدار فلسطین، ابتدا ۳۰۰ میلیون دلار بودجه پژوهشی را مسدود کرد و سپس جریمه‌ای یک میلیارد دلاری خواستار شد؛ رقمی بسیار بیشتر از جریمه‌های پیشین علیه هاروارد و کلمبیا.»

عبارت تکان‌دهندۀ این گزارش همانی است که در میانۀ آن ذکر شده است: «ترس وارد تحریریه‌ها شده است». ترامپ چنان بی‌محابا در سرکوب رسانه‌ها می‌کوشد که در تاریخ آمریکا بی‌سابقه محسوب می‌شود. موج ترس سرخ ترامپ حتی خشن‌تر از سلف خود یعنی مک‌کارتی است.