شرکت صنعتی و معدنی چادرملو، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان سنگ‌آهن کشور، در سال ۱۴۰۴ با چالش‌هایی در حوزه بهره‌وری و توسعه عملیاتی مواجه شده است. بررسی ترکیب هیئت‌مدیره این شرکت و واحدهای وابسته نشان می‌دهد که برخی اعضا فاقد تحصیلات مرتبط با حوزه معدن و صنعت هستند. مقایسه عملکرد سال جاری با ۱۴۰۳ نشان‌دهنده کاهش هماهنگی تخصصی و افت در شاخص‌های تولید و توسعه است.

به گزارش سرمایه فردا، در صنایع معدنی و سنگین، تخصص‌گرایی در سطح مدیریت ارشد نقش تعیین‌کننده‌ای در بهره‌برداری بهینه از منابع، توسعه پایدار و افزایش بهره‌وری دارد. شرکت چادرملو، به‌عنوان یکی از بازیگران اصلی در زنجیره تأمین فولاد کشور، نیازمند ترکیب مدیریتی منسجم و تخصص‌محور است. با این حال، بررسی وضعیت این شرکت در سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که برخی اعضای هیئت‌مدیره و واحدهای وابسته فاقد تحصیلات مرتبط با حوزه فعالیت هستند—و این موضوع در کنار افت عملکرد نسبت به سال ۱۴۰۳، زنگ خطر جدی برای آینده عملیاتی شرکت محسوب می‌شود.

گزارش عملکرد و تحلیل ساختار مدیریتی چادرملو در سال ۱۴۰۴

بررسی ترکیب هیئت‌مدیره شرکت چادرملو و واحدهای تحت نظر فرید دهقانی، مدیرعامل این شرکت، نشان می‌دهد که برخی اعضا دارای مدارک تحصیلی نامرتبط با حوزه معدن، مهندسی یا مدیریت صنعتی هستند:

• محمدرضا تابش، رئیس هیئت‌مدیره چادرملو، با مدرک مهندسی منابع طبیعی
• مهدی آقاپور بی‌شک، عضو هیئت‌مدیره چادرملو، با مدرک الهیات و معارف اسلامی
• سیدعلیرضا علوی رضوی، نایب‌رئیس هیئت‌مدیره نسوز آلیاژ پارسه پولاد، با مدرک ارتباط تصویری
• علیرضا نواده‌بابائی، عضو هیئت‌مدیره شرکت ورزشی چادرملو، با مدرک علوم سیاسی
• هادی عباسی اردکانی، عضو هیئت‌مدیره شرکت ورزشی چادرملو، با مدرک مهندسی کامپیوتر

این ترکیب، در شرایطی که شرکت با پروژه‌های پیچیده معدنی، توسعه زیرساخت‌های صنعتی و مدیریت منابع روبه‌روست، می‌تواند به کاهش اثربخشی تصمیم‌گیری و افت بهره‌وری منجر شود.

در سال ۱۴۰۳، چادرملو با مدیریت تخصص‌محورتر و هماهنگی بیشتر میان واحدهای عملیاتی، توانسته بود بخشی از پروژه‌های توسعه‌ای خود را با موفقیت پیش ببرد. اما در سال ۱۴۰۴، با ورود چهره‌هایی با تحصیلات نامرتبط به ساختار تصمیم‌گیری، نشانه‌هایی از کندی در اجرای پروژه‌ها، افزایش هزینه‌های عملیاتی و کاهش بهره‌وری مشاهده شده است.

از سوی دیگر، حضور افراد با پیش‌زمینه‌های غیرصنعتی در شرکت‌های ورزشی وابسته به چادرملو، مانند علوم سیاسی یا ارتباط تصویری، نشان‌دهنده نبود انسجام در سیاست‌های انتصابی و ضعف در تطابق مأموریت سازمانی با تخصص مدیریتی است.

مقایسه عملکرد چادرملو

مقایسه عملکرد چادرملو در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که ترکیب مدیریتی فاقد تخصص مرتبط، به افت بهره‌وری و کندی در توسعه پروژه‌ها منجر شده است. در حالی که سال گذشته با هماهنگی بیشتر و تخصص‌گرایی، شاخص‌های تولید و توسعه در مسیر رشد قرار داشتند، امسال با ورود چهره‌های غیرمرتبط به هیئت‌مدیره، این روند با اختلال مواجه شده است.

برای بازگشت به مسیر بهره‌وری، چادرملو نیازمند بازنگری در ساختار مدیریتی، اولویت‌دادن به تخصص‌گرایی و تطابق مأموریت‌های سازمانی با سوابق علمی و اجرایی مدیران است. در غیر این صورت، ادامه وضعیت فعلی می‌تواند جایگاه این شرکت را در صنعت معدن کشور با چالش‌های جدی مواجه کند و اعتماد سهامداران و ذی‌نفعان را تضعیف نماید.