خطرات مصرف مازوت ایرانی بالاست

فرهاد شهرکی گفت: ترکیبات گوگردی مازوت تولیدی کشور ۳.۵ درصد است که ۷ برابر میزان استاندارد جهانی است. به عبارت دیگر اگر ترکیبات گوگردی مازوت تا نیم درصد کاهش یابد مصرف مازوت در صنایع بلا مانع است. بنابراین فعلاً مشکل فقط میزان مصرف مازوت در نیروگاه‌ها نیست، بلکه کیفیت پایین مازوت نیز مطرح است.

مصرف مازوت در نیروگاه‌ها منجر به انتشار سموم می‌شود

عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی افزود: سازمان محیط زیست اعلام کرده که ۷ درصد آلودگی هوا ناشی از مصرف مازوت در نیروگاه‌ها است. این ۷ درصد ترکیبات گوگردی بسیار خطرناک دارد. برخی از این مواد شیمیایی حتی یک دهم درصد هم برای تنفس انسان خطرناک بوده و آسیب جدی به خردسالان و سالمندان وارد می‌کند. به همین دلیل درصد آلودگی ناشی از گوگرد به هر میزان که در هوا انتشار یابد خطرناک است و نمی‌توان نسبت به آن چشم پوشی کرد.

عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در حال حاضر در برخی نیروگاه‌ها مازوت و برخی نفت و گاز استفاده می‌شود تا زمانی که تحویل گاز با مشکل مواجه شد بتوانند در زمستان از سوخت مایه استفاده کنند. تعدادی نیروگاه که در نزدیک شهر هستند و مازوت مصرف می‌کنند فعالیتشان متوقف شده است. اما برخی نیروگاه‌ها از شهرها دور هستند و به دلیل استفاده از مازوت ترکیبات سمی وارد هوا می‌کنند. اما به دلیل اینکه باد ذرات خروجی این نیروگاه‌ها را به سمت شهر نمی‌برند مردم در معرض سموم مازوت قرار نمی‌گیرند، به همین دلیل مصرف سوخت در آن نیروگاه‌ها مشکلی ندارد.

احتمال خاموشی و سهمیه بندی جدید برق

شهرکی با اشاره به مشکلی که امسال در زمینه تأمین سوخت نیروگاه‌ها به وجود آمد، گفت: ۳.۵ میلیارد لیتر حجم ذخیره سازی نیروگاه هاست که می‌توانند با نفت گاز یا مازوت پر شوند، اما میزان ذخیره سوخت نیروگاه‌ها در ۸ ماهه امسال نسبت به مدت مشابه گذشته ۴۵ درصد کاهش داشته است. به همین دلیل موضوع مصرف مازوت و خاموشی برق خانگی مطرح شد. در مقطع کنونی نیز هنوز مشکل تأمین سوخت پابرجاست. به همین دلیل احتمال دارد دوباره خاموشی و سهمیه بندی برق برگردد.

او با تاکید بر اینکه قرار است بررسی شود چرا میزان ذخیره سوخت نیروگاهی کمتر از حجم مخازن ذخیره نشده است، گفت: اگر ذخایر نیروگاه‌های کشور ۳.۵ لیتر پر باشد و با ریت مناسب گاز تامین شود و با حداقل مازوت نیروگاه‌ها کار کنند فقط مقداری آذر ماه با مشکل مواجه خواهیم بود و بعد از آن دیگر محدودیت‌ها برطرف می‌شود. البته اگر ذخیره سوخت نیروگاه‌ها پر بود در آذر ماه نیز مشکلی نبود.

چرا مصرف مازوت در نیروگاه ها خطرناک است

عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی گفت: وزارت نیرو باید با همکاری وزارت نفت مخازن نیروگاه‌ها را پر می‌کرد و نکته بعدی این است که وزارت نفت به جای اینکه مازوت با گوگرد ۳.۵ درصد تولید کند باید به سمت مازوتی با گوگرد نیم درصد برود. از طرف دیگر مازوت ۳.۵ درصد خورنده هستند و باعث از بین رفتن تجهیزات نیروگاهی می‌شود. به همین دلیل نیروگاه‌ها نیز ترجیح می‌دهند چنین مازونی را استفاده نکنند.

شهرکی گفت: در کشور میزان مصرف گاز برابر با ۱۱ کشور اروپایی است. به همین دلیل بهینه سازی مصرف گاز اهمیت بالایی دارد. از طرف دیگر برخی صنایع ایران به دلیل ارزان بودن گاز به سمت بهینه سازی مصرف نرفته اند. برای نمونه کارخانه‌ای که ۳۰ ساله ساخته شده به سمت بهینه سازی نرفته است. در حالی که در دنیا اینگونه نیست و شرکت‌ها هزینه سوخت را کامل می‌پردازند. پس تلاش کرده‌اند که قیمت تمام شده را با بهینه‌سازی سوخت به شدت کاهش دهند.

 

مازوت چالش همیشکی فصل سرمای تهران

به روزرسانی ۲۶ آبان ۱۴۰۴/چند سالی است که با شروع فصل سرما و پاییز و زمستان ، دوی ماراتن روسیاهی به ذغال به دست فراموشی سپرده شده و جایش را به مازوت داده است. یعنی این که تا مازوت هست قانون هوای پاک و قوانینی از این دست برای هوا معنا پیدا نخواهد کرد.

با عبور از بحث کیفیت بنزین و فرسودگی وسایل نقلیه عمومی  و خودروهای روبه افزون که گذر میکنی ، نیروگاه ها و به تبع آن سوخت مازوت شان ریه شهرها را در خواب آلودگی و آلایندگی فرو می‌برد .

چالش مازوت‌سوزی شاید در سال‌های دور هم وجود داشته، اما بر اساس یک جست‌وجوی ساده، این موضوع تقریباً از سه–چهار سال پیش به‌طور جدی به یکی از مطالبات رسانه ها و افکارعمومی بدل شده است.در این میان هر چند در سال پیش با توجه به قطعی های  مکرربرق ،دستور توقف استفاده از سوخت مازوت در سه نیروگاه، به نگرانی‌ها درباره‌ی ناترازی انرژی دامن زده است. دولت می‌گوید در انتخاب میان دوگانه‌ی مازوت‌سوزی و قطع برق، بر سلامت مردم تأکید داشته و دارد اما، این گفته بدین معنا نبوده که دولت کاملا به گفته خود پایبند باشد.

درست زمانی که ممنوعیت استفاده از سوخت مازوت در سه نیروگاه در شهرهای اراک، اصفهان و کرج در هیات دولت به تصویب رسید، قرار شد طبق این تصمیم، نیروگاه‌های شازند(اراک)، منتظر قائم(کرج) و شهید منتظری(اصفهان) در سه کلانشهری که در هر فصل سرد بار ناترازی انرژی را به دوش می‌کشند، از سوزاندن مازوت منع شوند و در عوض  وزارت نیرو ساعت‌هایی را در طول سال «خاموشی‌های منظم» اعلام کند.

مصداق این گفته نیز در سخنان شینا انصاری، رییس سازمان محیط زیست کشور در جایی مشهود می شود که می گوید: مازوت سوزی به طور مکرر در این سه استان داشتیم و مشخص شده میزان انتشار آلودگی ناشی از گوگرد بالاست. برای همین تصمیم گرفته شد تا مازوت سوزی در این سه نیروگاه ممنوع شود.

احمد طاهری، رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان محیط زیست،  نیز  در گفت‌وگو با روزنامه «هفت صبح» می گوید که با توجه به ناترازی انرژی و شرایط فعلی، احتمال مازوت‌سوزی در امسال هم وجود دارد.  البته وی در عین حال تأکید می کند که سوخت مورد استفاده، از نوع مازوت «کم‌گوگرد» است و فعلاً حدود ۲۵۰ میلیون لیتر آن ذخیره شده و در صورت نیاز امکان تأمین بیشتر هم هست.

با این اوصاف، این حجم ذخیره‌سازی و برنامه‌ریزی نشان می‌دهد تصمیمی برای توقف مازوت‌سوزی وجود ندارد؛ حتی اگر نوع کم‌گوگرد آن استفاده شود. اما اینکه مازوت کم‌گوگرد دقیقاً چقدر خطرش کمتر است و چقدر از نظر آلایندگی با مازوت معمولی تفاوت دارد، سوالی است که باید از کارشناسان به آن پاسخ دهند.

 

مازوت سوزی نادرستی که چاره شده است

دکتر دولت آبادی فعال حوزه محیط زیست در این باره با ذکر اینکه مصرف مازوت در دنیا روش منسوخ شده است به «هفت صبح» می گوید: اصولاً چون در مازوت گوگرد وجود دارد مصرف آن حتی در کشتیهایی که در اقیانوسها حرکت میکند هم ممنوع است ، اگر سوخت شناور نیم درصد گوگرد داشته باشد ممنوع است که حرکت کند و در  بنادر اجازه پهلو گیری ندارند!

وی تصریح می کند:« مازوت مورد استفاده در نیروگاهها  ۲/۵ تا ۳/۵ درصد است . تازه این مازوت در نیروگاه‌های داخل شهرها مثل نیروگاه شهید رجایی در چند کیلومتری قزوین ، نیروگاه رامین در جاده اهواز به رامهرمز  و نیروگاه نکا  در نزدیک ساری و حتی نیروگاه بعثت در نزدیک ترمینال جنوب در تهران استفاده میشود .»

به گفته وی، اینکه از این همه آلودگی چقدر آن در اثر استفاده از مازوت در نیروگاهها است قابل محاسبه نیست. دولت آبادی در این زمینه می افزاید:  متاسفانه سوخت خودروها هم  دارای مقداری گوگرد است.  تنها تفاوت در این است که سوخت نیروگاهها و آلودگی آن بصورت انبوه دیده میشود ولی سوخت خودروها بصورت نامحسوس در هوا پخش میشود .

وی با تاکید بر اینکه نباید از واقعیت‌های فنی و محدودیت‌های موجود در تأمین سوخت کشور در قضاوت چشم پوشی کرد اعلام می کند: صحبت و قضاوت و اظهار نظر در مورد توقف مازوت‌سوزی در نیروگاه‌ها، بدون توجه به شرایط واقعی تأمین سوخت، امکان‌پذیر نیست و طرح آن در سطح رسانه‌ای نیازمند درک جامع از زیرساخت‌های موجود است.به زیان ساده، با توجه به زیر ساخت های فرسوده و کمبودهایی که در مورد تجهیزات و نیروگاه هها داریم، عملاً تنها گزینه پیش روی دولت برای حفظ پایداری تولید برق، ادامه استفاده از مازوت در دوره‌های سرد سال است. در واقع هرگونه تصمیم درباره توقف مازوت‌سوزی باید با ملاحظه واقعیت‌های فنی، ظرفیت انتقال انرژی و محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها اتخاذ شود.

 

یک ادعای تازه: مازوت عامل اصلی نیست!

پدرام جدی رییس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه علوم پزشکی بهشتی نیز معتقد است که مازوت به‌عنوان یک سوخت صنعتی در جهان، اروپا و کشورهاژیی مانند سوئد،مصرف می‌شود؛ اما نکته مهم آن است که نوع و استاندارد مازوت در میزان آلایندگی آن اثر مستقیم دارد.!

وی البته در این میان ادعایی را مطرح می کند که در نوع خود جدید است. وی در گفت و گو با «هفت صبح» می گوید: بر خلاف تصوری که طی سال‌های اخیر در فضای رسانه‌ای تقویت شده، مازوت عامل اصلی آلودگی هوای تهران نیست. طبق آمارهای معتبر، منابع متحرک شامل خودروها، موتورسیکلت‌ها و ناوگان حمل‌ونقل بیش از ۶۰ درصد آلودگی هوای پایتخت را تولید می‌کنند. این رقم نشان می‌دهد که تمرکز مطالبه‌گری و پیگیری باید بر حوزه حمل‌ونقل و مدیریت خودروها باشد. البته مازوت در تهران نقش تشدیدکننده ای را دارد ولی عامل اصلی آلودگی محسوب نمی شود. در شرایطی که آلودگی ناشی از خودروها وجود دارد، مصرف مازوت می‌تواند با افزایش SO2 و ایجاد بوهای نامطبوع، کیفیت هوا را بدتر کند؛ اما نمی‌توان آن را علت اصلی آلودگی هوا دانست.

این مقام مسئول با اشاره به چرایی مصرف مقطعی مازوت در نیروگاه‌ها نیز می گوید: زمانی که در فصل سرد مصرف گاز خانگی افزایش می‌یابد و ذخایر نیروگاهی به‌موقع تامین و تکمیل نشده باشد، نیروگاه‌ها ناچار می‌شوند به سراغ سوخت‌های جایگزین از جمله مازوت بروند. در واقع مازوت گزینه اضطراری است.

وی همچنین یادآور شد: «در سال‌های اخیر فشار رسانه‌ای، ورود دستگاه‌های نظارتی و پیگیری فعالان محیط‌زیست موجب توقف‌های مقطعی در مصرف مازوت شده است؛ اما این توقف‌ها نمی تواند ادامه پیدا کند، زیرا تأمین برق کشور اولویت حیاتی دارد.

به گفته این کارشناس، برای اصلاح وضعیت آلودگی هوا در تهران، باید نگاه‌ها را به‌سمت ناوگان فرسوده، خودروهای غیراستاندارد، موتورسیکلت‌ها و مدیریت حمل‌ونقل شهری هدایت کرد، نه این‌که مازوت را به‌عنوان عامل اول معرفی کنیم.

 

منتظر قطع مازوت سوزی نیاشید

محمدرضا درویش، پژوهشگر و کارشناس محیط‌زیست، که این روزها در سفری کاری در استان های شمالی کشور به سر می برد در گفت و گو با «هفت صبح» با اشاره به آلودگی «بی‌سابقه» در شهرهای شمالی کشورمی گوید: کیفیت هوا در این مناطق که معمولاً از آلودگی زمستانی دور هستند، به‌طور نگران‌کننده‌ای کاهش یافته و در عین حال تقریباً همه استان‌ها اکنون درگیر آلودگی‌اند.

او درباره تاثیر استفاده از «مازوت کم‌گوگرد» در شکل گیری آلودگی ها و تشدید آن می گوید: تا زمانی که سازمان محیط‌زیست آمار شفاف از سهم مازوت‌سوزی در آلودگی هوا و میزان گوگرد مصرفی ارائه نکند، اظهار نظر دقیق ممکن نیست.

درویش همچنین به نقش خشکسالی و طوفان‌های شن در کشورهای همسایه اشاره کرده و می گوید: تاکنون هیچ نهاد رسمی سهم عوامل فرامرزی را در آلودگی ایران اعلام نکرده است. مسئولان آلودگی هوا را ناشی از گرد و غبار ناشی از خشکسالی کشورهای همسایه عنوان می کنند. شاید این حرف تا حدودی درست باشد ولی مسلما همه آلودگی هوای بی سابقه کنونی کشور، این مساله نیست بلکه عوامل مختلفی در این مساله دخالت دارند که باید در مورد آنها بررسی و تحقیق شود.

عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشوربا یادآوری ناترازی چند ده هزار مگاواتی انرژی در کشورتاکید می کند: در چنین شرلیطی با وجود ادعای عدم مازوت‌سوزی از سوی مسئولان، نیروگاه‌ها عملاً طی سال‌های اخیر به مصرف مازوت ادامه داده‌اند و به نظر می رسد امسال هم این رویه ادامه خواهد داشت!

در این میان باید سوال کرد که واقعا حق مردم ازهوای سالم کجا نوشته و درج شده است؟ به نظر می رسد متولیان و مئولان، میان توسعه صنعتی و حق مردم ازداشتن هوای سالم ، توسعه صنعتی را انتخاب کرده اند . حال آنکه آنچه ایران در شرایط بحرانی از آن رنج میبرد کمبود اراده است.  مادامی که نگاه به وضعیت انرژی کوتاه مدت  و مستمر نباشد مازوت سوزی نیز تکرار خواهد شد. بحث مازوت بحث سوخت نیست بحث زندگی مردم است.

 

محدودیت‌های گاز در صنایع انرژی‌بر

محدودیت‌های گاز در صنایع انرژی‌بر به‌طور بی‌سابقه‌ای زودتر آغاز شده و کارخانه‌ها را به استفاده گسترده از مازوت سوق داده است؛ سوختی آلاینده که نه تنها هزینه تولید را افزایش داده، بلکه با دستکاری و ناخالصی‌های گسترده، تجهیزات صنعتی را فرسوده و ظرفیت تولید را کاهش داده است. پیامدهای زیست‌محیطی این روند، از انتشار دی‌اکسید گوگرد و ذرات معلق تا تهدید سلامت عمومی در کلانشهرها، به سطح بحرانی رسیده و ضعف سیاست‌گذاری وزارت نفت در تأمین پایدار انرژی، صنایع مادر مانند سیمان، فولاد و پتروشیمی را در چرخه‌ای معیوب گرفتار کرده است؛ چرخه‌ای که بدون اصلاح جدی، توسعه صنعتی و اقتصادی کشور را با مانع جدی روبه‌رو خواهد کرد.

محدودیت گاز که پیش‌تر تنها در فصل سرد سال رخ می‌داد، اکنون به یک روند دائمی تبدیل شده است و از اوایل آبان بسیاری از کارخانه‌ها ناچار شدند تا ۵۰ درصد مصرف خود را با مازوت جایگزین کنند. این جایگزینی به‌ویژه در واحدهای خارج از کلانشهرها هزینه تولید را تقریباً دو برابر کرده و هزینه حمل‌ونقل نیز به همان میزان افزایش یافته است.

از سوی دیگر، این جایگزینی نشان‌دهنده ناترازی جدی در تأمین سوخت کشور است؛ به‌گونه‌ای که نیروگاه‌ها و صنایع مادر به جای دریافت گاز پایدار، ناچار به مصرف مازوت شده‌اند. نتیجه این وضعیت، افزایش آلودگی هوا در کلانشهرها، تهدید سلامت عمومی، کاهش ظرفیت تولید و افت رقابت‌پذیری صنایع داخلی در بازارهای جهانی است.

به بیان دیگر، کسری گاز و مصرف گسترده مازوت صنایع بزرگ کشور را در چرخه‌ای معیوب گرفتار کرده است. چرخه‌ای که بدون اصلاح سیاست‌های انرژی و نظارت بر کیفیت سوخت، هر سال تکرار می‌شود و تبعات اقتصادی و زیست‌محیطی آن سنگین‌تر می شود، اما آیا وزارت نفت به عنوان متولی پاسخگو است؟

یکی از مشکلات اساسی در این روند، دستکاری در مازوت در مسیر حمل‌ونقل است. مازوتی که به کارخانه‌ها می‌رسد اغلب با شرایط پالایشگاه تفاوت دارد و ناخالصی‌هایی مانند آب یا ترکیبات آلاینده به آن افزوده می‌شود. این ناخالصی‌ها عملکرد مشعل‌ها را مختل کرده، مصرف سوخت را بالا می‌برد و ظرفیت تولید را کاهش می‌دهد. در برخی واحدها نیز به دلیل ویژگی‌های معدنی مواد اولیه، استفاده از مازوت باعث گرفتگی خطوط تولید و توقف‌های مکرر شده است.

 

تبعات استفاده از مازوت در صنایع

مازوت به‌عنوان یکی از آلاینده‌ترین سوخت‌های فسیلی، انتشار گسترده دی‌اکسید گوگرد، ذرات معلق و ترکیبات سمی را به همراه دارد. استفاده مداوم از این سوخت در صنایع بزرگ، به‌ویژه در نزدیکی مناطق مسکونی، کیفیت هوا را به‌شدت کاهش داده و سلامت عمومی را تهدید می‌کند. افزایش میزان سولفات و ترکیبات گوگردی در هوا علاوه بر آسیب به محیط زیست، موجب تشدید بیماری‌های تنفسی و قلبی در جمعیت شهری می‌شود.

ناخالصی‌های موجود در مازوت نه تنها مصرف سوخت را بالا می‌برد، بلکه به تجهیزات صنعتی نیز آسیب جدی وارد می‌کند. گرفتگی مشعل‌ها، کاهش راندمان کوره‌ها و افزایش نیاز به تعمیرات، هزینه‌های نگهداری را به شکل چشمگیری افزایش داده است. این چرخه معیوب باعث می‌شود کارخانه‌ها علاوه بر هزینه بالای سوخت، با جریمه‌های ناشی از مصرف اضافی نیز مواجه شوند.

صنعت سیمان، فولاد و …  به‌عنوان صنایع مادر، زنجیره‌ای گسترده از صنایع بالادستی و پایین‌دستی را پشتیبانی می‌کند. اختلال در تأمین انرژی این صنعت نه تنها تولید را کاهش می‌دهد، بلکه صنایع وابسته مانند تولید قطعات ساختمانی و پروژه‌های عمرانی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. در شرایطی که مازوت دستکاری‌شده و آلوده به کارخانه‌ها تحویل داده می‌شود، توان نوسازی و توسعه این صنعت به‌شدت محدود شده و خطر از دست رفتن رقابت‌پذیری آن در بازار داخلی و خارجی افزایش می‌یابد.

استفاده گسترده و دستکاری‌شده از مازوت، صنعت را در یک چرخه معیوب گرفتار کرده است: افزایش هزینه تولید، آسیب به تجهیزات، آلودگی شدید محیط زیست و کاهش ظرفیت تولید. این وضعیت نشان می‌دهد که بدون اصلاح جدی در سیاست‌های تأمین انرژی و نظارت بر کیفیت سوخت، صنایع بزرگ کشور نه تنها توان توسعه و نوسازی خود را از دست خواهند داد، بلکه تبعات زیست‌محیطی و اجتماعی آن نیز به بحران‌های گسترده‌تر منجر خواهد شد.

 

ضعف سیاست‌گذاری وزارت نفت

یکی از چالش‌های اساسی در بحران انرژی کشور، ضعف سیاست‌گذاری و مدیریت وزارت نفت در تأمین پایدار سوخت نیروگاه‌ها و صنایع است. در شرایطی که گاز به‌عنوان سوخت اصلی باید در اولویت قرار گیرد، نبود برنامه‌ریزی دقیق و ناترازی تولید و مصرف باعث شده صنایع بزرگ به‌طور مداوم با قطع یا محدودیت گاز مواجه شوند و ناچار به استفاده از مازوت شوند. این وضعیت نشان‌دهنده آن است که وزارت نفت نتوانسته ظرفیت تولید و ذخیره‌سازی گاز را متناسب با نیاز واقعی کشور توسعه دهد و همچنان به راه‌حل‌های کوتاه‌مدت و پرهزینه متوسل می‌شود.

از سوی دیگر، نبود نظارت کافی بر کیفیت سوخت تحویلی به صنایع، به‌ویژه مازوت، مشکلات جدی ایجاد کرده است. مازوتی که به کارخانه‌ها می‌رسد اغلب ناخالصی دارد و این موضوع نه تنها راندمان تولید را کاهش می‌دهد، بلکه به تجهیزات صنعتی آسیب می‌زند. وزارت نفت در این زمینه مسئولیت‌پذیری لازم را نشان نداده و عملاً صنایع را در چرخه‌ای معیوب گرفتار کرده است؛ چرخه‌ای که در آن هزینه تولید افزایش می‌یابد، آلودگی زیست‌محیطی تشدید می‌شود و توان رقابت صنایع کاهش پیدا می‌کند.

در حوزه نیروگاه‌ها نیز همین مشکل به شکل دیگری بروز کرده است. بسیاری از نیروگاه‌های کشور به دلیل کمبود گاز، به مصرف مازوت یا سوخت‌های سنگین روی آورده‌اند. این تغییر نه تنها هزینه تولید برق را بالا برده، بلکه آلودگی هوا در کلانشهرها را به سطح بحرانی رسانده است. وزارت نفت به جای توسعه زیرساخت‌های گازی و افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی، همچنان به سیاست‌های مقطعی بسنده کرده و این موضوع باعث شده هر ساله بحران انرژی در فصل‌های سرد و حتی گرم تکرار شود.

در واقع، ضعف وزارت نفت در مدیریت منابع انرژی، صنایع مادر مانند سیمان، فولاد و پتروشیمی را در معرض خطر قرار داده است. این صنایع برای بقا و توسعه نیازمند سوخت پایدار و باکیفیت هستند، اما در عمل با سوخت آلوده، هزینه‌های مضاعف و محدودیت‌های مکرر مواجه‌اند. نتیجه این سیاست‌ها، کاهش تولید، افزایش قیمت تمام‌شده، آسیب به تجهیزات و تشدید بحران زیست‌محیطی است.

بنابراین می توان ادعا کرد که وزارت نفت باید از نگاه کوتاه‌مدت و مقطعی به مسئله انرژی فاصله بگیرد و با برنامه‌ریزی بلندمدت، توسعه زیرساخت‌های گازی، نظارت جدی بر کیفیت سوخت و اولویت‌بخشی به صنایع مادر، زمینه پایداری تولید و کاهش تبعات زیست‌محیطی را فراهم کند. در غیر این صورت، چرخه معیوب فعلی ادامه خواهد یافت و بحران انرژی به یکی از موانع اصلی توسعه صنعتی و اقتصادی کشور تبدیل می‌شود.