پایگاه خبری سرمایه فردا

افزایش بهره‌وری در معادن امروز دیگر تنها به معنای استخراج بیشتر نیست، بلکه به معنای هوشمندسازی چرخه کامل پردازش و تولید است. الکترونیکی کردن فرآیندها، از مدیریت داده‌ها تا کنترل عملیات استخراج، نه‌تنها بهره‌وری را بالا می‌برد، بلکه زمینه تولید فولاد با کربن پایین و حرکت به سمت «فولاد سبز» را فراهم می‌سازد.

پروژه IPCC در معدن گهرزمین به‌عنوان نخستین تجربه استفاده از سیستم حمل پیوسته در استخراج روباز کشور، قرار است با کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل، افزایش بهره‌وری و حرکت به سمت معدنکاری سبز، الگویی نوین برای مدیریت معادن بزرگ ایران باشد؛ طرحی که با سرمایه‌گذاری هدفمند و همکاری شرکت‌های داخلی و خارجی، آینده‌ای پایدار برای صنعت سنگ‌آهن رقم خواهد زد.

فقدان راهبرد صادراتی، و عقب‌ماندگی فناورانه، در کنار عملکرد منفعل و ضعف مدیریت ایمیدرو، باعث شده ظرفیت‌های استراتژیک ایران در حوزه معدن به فرصت‌هایی سوخته بدل شوند.

طرح تازه اصلاح قانون معادن، به‌جای ترمیم رابطه توسعه و طبیعت، مسیر تخریب را تسهیل کرده است. در سرزمینی که کوه و خاک به دارایی تجاری بدل شده‌اند، صدای مردم و محیط‌زیست نه شنیده می‌شود، نه تحمل؛ بلکه به «مزاحمت» تعبیر می‌گردد.

شرکت معدنی و صنعتی صبانور، تولیدکننده سنگ‌آهن در غرب کشور و زیرمجموعه فولاد مبارکه، در سه‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ با افت ۵۰ هزار تنی تولید نسبت به مدت مشابه سال قبل مواجه شده است. این کاهش، همزمان با تغییر مدیریت و حضور هم‌زمان امین صفری مذهبی در رأس هیئت‌مدیره، پرسش‌هایی جدی درباره کارآمدی راهبری جدید شرکت ایجاد کرده است.

نفت دیگر پشتوانه‌ای مطمئن برای اقتصاد ایران نیست، بخش معدن با تکیه بر ذخایر زیرزمینی، توان بومی و فناوری داخلی، آرام‌آرام جای خود را به‌عنوان ستون جدید اقتصاد غیرنفتی باز می‌کند. رشد چشمگیر تولید ماشین‌آلات معدنی، احیای معادن غیرفعال و توسعه صادرات غیرنفتی، نشانه‌هایی است از آن‌که اگر سیاست‌گذاری‌ها هم‌راستا با ظرفیت‌های زمین‌شناسی و صنعتی کشور باشد، می‌توان از دل خاک، نان پایداری برای آینده بیرون کشید.

در حالی‌که بخش معدن می‌تواند یکی از موتورهای محرک اقتصاد ایران باشد، نبود نظارت مؤثر و خلأهای قانونی، آن را به بستری برای فرار مالیاتی، تخریب محیط‌زیست و تضییع حقوق دولتی بدل کرده است

مدیرعامل شرکت اکتشاف معادن و صنایع غدیر، از توسعه هم‌زمان پروژه‌های سنگ‌آهن، طلا، مس، نیکل و فسفات خبر می‌دهد؛ اما تأکید می‌کند که مسیر تبدیل ذخایر به کارخانه، بیش از آن‌که به ماشین‌آلات و تخصص وابسته باشد، به صدور به‌موقع مجوزها و رفع معارضات گره خورده است. او می‌گوید اگر دستگاه‌های اجرایی با گفتارشان همراهی کنند، غدیر می‌تواند چرخه اکتشاف تا تولید را در زمان کوتاه‌تری کامل کند.

در حالی‌که ایران بر یکی از غنی‌ترین سفره‌های معدنی منطقه نشسته، سهم این منابع در اقتصاد ملی همچنان ناچیز باقی مانده است. تصویب کلیات طرح ارتقای ایمنی و بهره‌برداری از معادن زغال‌سنگ در مجلس، می‌تواند نقطه آغاز بازتعریف نقش معدن در توسعه پایدار کشور باشد—مشروط به آن‌که سیاست‌گذاری، سرمایه‌گذاری و فناوری هم‌زمان به میدان بیایند.