در بازار ساخت‌وساز ایران، کف‌پوش خانه دیگر فقط یک انتخاب فنی نیست؛ تبدیل به بیانیه‌ای از سلیقه، طبقه و سبک زندگی شده است. لمینت‌های طرح چوب، با ظاهر گرم و نصب آسان، آرام‌آرام جای سرامیک‌های سرد و براق را گرفته‌اند. این تغییر، فقط یک مد نیست نشانه‌ای است از تحول در ذائقه طبقه متوسط و بازتعریف مفهوم «خانه» در معماری شهری.

به گزارش سرمایه فردا،  تا همین چند سال پیش، کف خانه‌های ایرانی با سرامیک سفید برق می‌زدند؛ سرد، مقاوم، قابل شست‌وشو و بی‌ادعا. اما حالا، در برج‌های نوساز شمال تهران و آپارتمان‌های میان‌رده شهر، کف‌پوش‌هایی به رنگ بلوط و گردو پهن می‌شوند که از جنگل نیامده‌اند، اما حس چوب را تداعی می‌کنند. این تغییر ظاهری، پشت خود دنیایی از انتخاب‌های اقتصادی، روانی و زیباشناختی دارد. لمینت‌ها با نصب سریع، قیمت متنوع و ظاهر صمیمی، به انتخاب اول بسیاری از سازندگان تبدیل شده‌اند. اما آیا این تحول فقط یک مد است یا نشانه‌ای از بازتعریف «حس خانه» در معماری معاصر ایران؟ این گزارش، به‌جای بررسی صرف قیمت‌ها و مشخصات فنی، به سراغ روایت زیرپوستی این تغییر می‌رود: از ذائقه طبقه متوسط تا آزمون دوام و زیست‌پذیری.

بازار کف‌پوش خانه های مسکونی در ایران بعد از سال‌ها یک تغییر واقعی را تجربه می‌کند. هر چند سرامیک همچنان پادشاه دوام است، اما لمینت با چهره چوبی و حس صمیمیتش، دل‌ها را برده است.

خانه‌های تازه‌ساز یکی‌یکی کفشان را چوبی می‌کنند. چوبی که از جنگل نمی‌آید، اما شبیه آن است. در یکی از برج‌های تازه‌ساز شمال تهران، کارگران در آخرین روزهای پروژه، روی زمین اتاق‌ها ورقه‌هایی را می‌چینند که از دور شبیه چوب بلوط است، اما نه بوی چوب می‌دهد و نه از جنگل آمده. «لمینت» است؛ همان کف‌پوش طرح چوبی که این روزها در بازار مسکن نوساز حسابی مد شده و آرام‌آرام جای سرامیک‌های براق و سرد را گرفته است.

داستان از همین «تغییر حس» شروع شد. خانه‌هایی که تا همین چند سال پیش با سرامیک سفید برق می‌زدند، حالا با کف‌پوش‌هایی به رنگ قهوه‌ای روشن و طرح چوب، گرمای بصری بیشتری پیدا کرده‌اند. این تغییر ساده در ظاهر، پشت خودش دنیایی از تصمیم‌های اقتصادی و فنی دارد. از هزینه و دوام گرفته تا نگهداری و مهمتر از همه: احساس روانی فضا.

از درخشش سرد تا گرمای چوب مصنوعی

سال‌ها بود که سرامیک حکم قانون نانوشته کف خانه‌های ایرانی را داشت. سرد، مقاوم، قابل شست‌وشو و بی‌ادعا. اما نسل جدید سازندگان در کنار دوام، دنبال «حس خانه» هم هستند. در پروژه‌های نوساز، کف‌پوش‌های طرح چوب چه به صورت لمینت و گاهی هم سرامیک طرح چوب، به یکی از گزینه‌های جدی بدل شده‌اند.

کافی است سری به بازار بزنید تا ببینید مغازه‌های فروش مواد ساختمانی بویژه در حوالی میدان ابن سینا و پل سیدخندان، حالا پر از نمونه‌های چوبی‌رنگ‌اند. لمینت‌های ایرانی و وارداتی با طرح‌هایی از بلوط، گردو، افرا و حتی چوب سوخته عرضه می‌شوند. اغلبشان با ضخامت ۸ میلی‌متر و سیستم قفل کلیکی، که نصب را در عرض چند ساعت ممکن می‌کند.

قیمت‌های بازار

در بازار آبان ۱۴۰۴، لمینت‌های اقتصادی بین ۴۸۰ تا ۵۵۰ هزار تومان برای هر مترمربع قیمت دارند. مدل‌های میان‌رده، ۸۱۰ تا ۹۷۰ هزار تومان برای هر بسته ۱.۸ مترمربعی عرضه می‌شوند. برندهای ترک و آلمانی هم با قیمت‌هایی بالاتر از یک میلیون تومان در هر مترمربع به فروش می‌رسند.

در مقابل سرامیک طرح چوب، همان مدل‌هایی که ظاهر چوب دارند ولی از جنس پرسلان هستند معمولاً در همان بازه یا اندکی بالاتر قرار می‌گیرند، اما هزینه نصبشان بیشتر است و زمان اجرا طولانی‌تر.

به بیان ساده، اگر قرار باشد یک واحد ۹۰ متری را کف‌سازی کنید، تفاوت انتخاب بین لمینت و سرامیک می‌تواند حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان در هزینه تمام‌شده پروژه تأثیر بگذارد.

پایداری و واقعیت‌های زیرپوستی

لمینت‌ها اگرچه زیبا و مدرن‌اند، اما با رطوبت میانه خوبی ندارند. کافی است لوله‌ای نشت کند یا زمین برای چند ساعت خیس بماند تا گوشه‌های کف‌پوش باد کند. برای همین، هنوز هم آشپزخانه، حمام و سرویس‌ها قلمرو بلامنازع سرامیک باقی مانده‌اند.

با این حال، تکنولوژی جدید در حال تغییر این معادله است. مدل‌های ضدآب یا مقاوم به رطوبت با هسته‌های فشرده‌تر (HDF مقاوم) یا روکش PVC وارد بازار شده‌اند که دوام بیشتری دارند، گرچه قیمتشان بالاتر است.

از نظر محیط‌زیستی، سرامیک‌ها ماندگارترند ولی انرژی مورد نیاز تولیدشان بیشتر است. لمینت‌ها سبک‌تر و نصبشان کم‌مصرف‌تر است، اما اگر از چوب یا فیبر غیراستاندارد ساخته شوند، ممکن است در بلندمدت از نظر فرسایش یا بازیافت مشکلاتی داشته باشند. در پروژه‌های مدرن، سازندگان اغلب به سراغ برندهایی می‌روند که برچسب زیست‌سازگار یا فرمالدهید پایین دارند.

ذائقه تازه طبقه متوسط

در بازار ساخت‌وساز ایران، تغییرات ظاهراً از بالا شروع می‌شوند و به سرعت به طبقه متوسط می‌رسند. همان‌طور که چند سال پیش کابینت‌های های‌گلاس جای ام‌دی‌اف ساده را گرفتند، حالا کف‌پوش‌های لمینت هم مسیر مشابهی را طی می‌کنند.

در پروژه‌های نوساز مناطق شمال تهران، تعداد قابل توجهی از واحدها با کف‌پوش طرح چوب تحویل می‌شوند. دلیلش هم روشن است؛ خانه‌ای با لمینت به چشم خریدار، گرم‌تر و لوکس‌تر از خانه‌ای با سرامیک سفید دیده می‌شود، حتی اگر قیمت مصالح چندان تفاوتی نداشته باشد.

هزینه نصب بسته به وضعیت کف، پرت کار و وجود قرنیز متفاوت است؛ در خانه‌های نوساز معمولاً بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار تومان در هر متر نوسان است.

قرنیز و ابزار دورکار معمولاً بین ۲۵ تا ۴۰ میلیون تومان برای هر واحد ۹۰ متری به هزینه کل افزوده می‌شود.

در صورت نیاز به زیرسازی یا تراز کف سیمانی، هزینه جداگانه‌ای (حدود ۶۰ تا ۱۰۰ هزار تومان در هر متر) باید در نظر گرفت.