بازار سرمایه هفته اخیر با نوساناتی از رنگ قرمز به سبز حرکت کرد و شاخص کل در محدوده‌ای حساس قرار گرفت. بررسی رفتار صندوق‌های درآمد ثابت، تحلیل نمادهای پرپتانسیل و هشدار نسبت به تصمیمات دستوری، محور اصلی این گزارش تحلیلی است.

به گزارش سرمایه فردا، بازار سرغ در ابتدای هفته اخیر با فشار فروش و رنگ قرمز آغاز شد، اما به‌تدریج با افزایش تقاضا، روندی مثبت به خود گرفت. بسیاری از نمادها به سطوح جذابی رسیده‌اند، هرچند پیش‌بینی می‌شود گزارش‌های فصل تابستان چندان مطلوب نباشند. با این حال، امید به بهبود شرایط در پاییز، به‌ویژه در حوزه انرژی (برق و گاز)، می‌تواند زمینه‌ساز اصلاحات روان‌تری در بازار شود.

در بازارهای جهانی، دلار آمریکا با واگرایی کوتاه‌مدت مواجه شده و احتمال اصلاحی محدود وجود دارد، اما روند بلندمدت آن همچنان صعودی ارزیابی می‌شود. طلا نیز در مسیر صعودی قرار دارد، هرچند وابسته به گشایش‌های احتمالی در تله‌های جهانی است.

ارزش معاملات بازار در حدود ۵۴۰۰ میلیارد تومان بود. صف خرید حدود ۱۴۶۰ میلیارد تومان و صف فروش بالغ بر ۱۳۰۰ میلیارد تومان ثبت شد که نشان‌دهنده تداوم فشار فروش در برخی نمادهاست. سرانه خرید حقیقی‌ها همچنان پایین است و با رقم حدود ۲۳ میلیون تومان، تغییر محسوسی نسبت به روزهای گذشته نداشته است.

در حوزه صندوق‌های سرمایه‌گذاری، شاهد خروج ۸۰۰ میلیارد تومان از صندوق‌های درآمد ثابت و حدود ۸۰ میلیارد تومان از بازار سهام بودیم. این روند خروج نقدینگی، زنگ خطری برای بازار محسوب می‌شود. در همین راستا، برخی پیشنهاد داده‌اند که سازمان بورس بخشی از منابع صندوق‌های درآمد ثابت را به خرید سهام اختصاص دهد؛ پیشنهادی که از اساس نادرست و مغایر با ماهیت این صندوق‌هاست. سرمایه‌گذاران این صندوق‌ها با هدف دریافت سود ثابت وارد شده‌اند و اجبار به خرید سهام، نه‌تنها اعتماد را خدشه‌دار می‌کند، بلکه می‌تواند منجر به خروج گسترده منابع از بازار سرمایه شود.

در بررسی عملکرد صندوق‌ها، صندوق‌های سهامی و اهرمی در وضعیت بهتری قرار داشتند و برخی از آن‌ها به صف خرید رسیدند. در صندوق‌های کشاورزی نیز نمادهایی مانند «نهال» و «سحرخیز» عملکرد قابل قبولی داشتند. ضعف در معاملات فرانت نیز به‌تدریج در حال بهبود است.

در بررسی نمادهای بازار، برخی سهم‌ها با سرانه‌های مطلوب و صف خرید همراه بودند. جالب آن‌که بسیاری از این نمادها پیش‌تر در وبینارهای مدرسه بورس، از جمله «شناسایی سهام پرسود» و «گزارش عملکرد تیرماه»، معرفی شده بودند. این وبینارها با معرفی بیش از ۳۰ نماد منتخب، دید تحلیلی مناسبی برای سرمایه‌گذاران فراهم کرده‌اند.

در مجموع، بازار به محدوده‌های جذابی نزدیک شده و در صورت عدم بروز ریسک‌های غیرمنتظره، می‌توان انتظار داشت که اصلاحی محدود رخ دهد و سپس شاهد رشد مجدد باشیم. شاخص در محدوده ۲ میلیون و ۳۰۰ تا ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار واحد، پتانسیل حمایت دارد و باید با دقت بیشتری تحولات آتی را رصد کرد

📊 بررسی جزئیات نمادها و صندوق‌ها؛ از تحلیل سرانه‌ها تا فرصت‌های وبیناری

در بررسی دقیق‌تر نمادهای بازار، مشاهده شد که برخی سهم‌ها با سرانه‌های خرید قابل توجه و صف‌های خرید همراه بودند. نکته‌ی جالب توجه اینجاست که بسیاری از این نمادها پیش‌تر در وبینارهای تخصصی مدرسه بورس معرفی شده بودند. در وبینار «شناسایی سهام پرسود» و همچنین «گزارش عملکرد تیرماه شرکت‌ها»، بیش از ۳۰ نماد منتخب با تحلیل‌های بنیادی و تکنیکال معرفی شدند که اکنون شاهد رشد و استقبال بازار از آن‌ها هستیم.

در گروه بانکی، برخی نمادها به صف خرید رسیدند؛ از جمله نمادی که در وبینار قبلی به‌عنوان گزینه‌ی مناسب معرفی شده بود. در گروه شیمیایی نیز نمادی در آستانه‌ی صف خرید قرار گرفت که پیش‌تر تحلیل آن ارائه شده بود. این تطابق میان تحلیل‌های وبیناری و رفتار بازار، نشان‌دهنده‌ی اعتبار و دقت این گزارش‌هاست.

از منظر کیفیت، نمادهایی که عملکرد مقداری مطلوبی داشته‌اند، نرخ‌های فروش مناسبی ثبت کرده‌اند یا نسبت‌های مالی مانند P/B آن‌ها بهبود یافته، در حال حاضر در موقعیت‌های جذابی قرار دارند. مشاهده‌ی این نمادها در لیست معرفی‌شده‌ی وبینارها، می‌تواند دید تحلیلی مناسبی برای سرمایه‌گذاران فراهم کند؛ به‌ویژه برای کسانی که به‌دنبال سهم‌های با کیفیت و کم‌ریسک هستند

📌 جمع‌بندی نهایی: بازار سرمایه در حال نزدیک شدن به محدوده‌های حمایتی مهمی است. شاخص کل در محدوده ۲ میلیون و ۳۰۰ تا ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار واحد، پتانسیل حمایت دارد و بسیاری از نمادها به سطوح جذابی رسیده‌اند. با وجود احتمال اصلاح کوتاه‌مدت، چشم‌انداز میان‌مدت بازار مثبت ارزیابی می‌شود؛ به‌ویژه اگر ریسک‌های غیرمنتظره‌ای رخ ندهد.

در این شرایط، تصمیم‌گیری‌های منطقی، استفاده از تحلیل‌های معتبر و پرهیز از هیجانات می‌تواند مسیر سرمایه‌گذاری را هموارتر کند. بازار نیازمند ورود سرمایه‌گذاران حقیقی با دید بلندمدت است، نه اجبارهای دستوری که اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند.