پایگاه خبری سرمایه فردا

ایلان ماسک پس از ترک دولت، سیاست را رها نکرده و با سیلی از پست‌های جنجالی در ایکس، از مهاجرت و جرم تا نظریه‌های توطئه، همچنان نفوذ سیاسی خود را می‌آزماید؛ حضوری که نیمی از فعالیت‌های مجازی او را درگیر کرده و نشان می‌دهد عطش قدرتش فراتر از تجارت است.

دیدار صمیمانه دونالد ترامپ با زهران ممدانی، شهردار منتخب نیویورک، در کاخ سفید برخلاف پیش‌بینی‌ها بدون تنش برگزار شد؛ دیداری که پس از ماه‌ها جدال لفظی، به صحنه تمجیدهای یک‌طرفه رئیس‌جمهور آمریکا از رقیب جوان و سوسیالیست بدل شد و پرسش‌های تازه‌ای درباره شکاف‌های درون حزب جمهوری‌خواه برانگیخت.

در میانه جنگ تعرفه‌ای و فشارهای متقابل، چین با محدود کردن صادرات عناصر نادر خاکی نشان داد که این فلزات کمیاب تنها مواد اولیه صنعتی نیستند، بلکه ابزار قدرت ژئوپلیتیکی‌اند. توافق اخیر میان واشنگتن و پکن بر سر این منابع حیاتی، بیش از یک معامله اقتصادی ساده است؛ بازتابی از نبردی بزرگ‌تر برای کنترل آینده فناوری‌های پیشرفته، انرژی‌های نو و صنایع راهبردی جهان.

بازار چین که روزگاری سکوی پرتاب برندهای غربی بود، امروز به میدان رقابت بی‌رحمانه‌ای بدل شده است؛ جایی که شرکت‌های بومی با سرعت، چابکی و ادغام کامل در اکوسیستم دیجیتال، سهم بازار را از غول‌های آمریکایی ربوده‌اند. استارباکس، برگرکینگ و حتی دکتلون فرانسوی ناچار به واگذاری سهام و مشارکت‌های مشترک شده‌اند تا در برابر موج بی‌سابقه برندهای چینی دوام بیاورند.

مجلس نمایندگان آمریکا با ابتکار مشترک دموکرات‌ها و چند جمهوری‌خواه، طرحی را برای انتشار کامل اسناد مرتبط با جفری اپستین به صحن آورد؛ اقدامی که می‌تواند پرده از روابط پنهان و پرابهام این مجرم جنسی با چهره‌های سیاسی بردارد. این طرح با وجود مخالفت رهبران جمهوری‌خواه و نگرانی‌های ترامپ، به رأی گذاشته خواهد شد و مسیر دشواری تا تصویب در سنا و عبور از سد وتوی رئیس‌جمهور پیش رو دارد.

در شب انفجار شادی در بروکلین، زهران ممدانی، فرزند مهاجران اوگاندایی و هندی، با بیش از یک میلیون رأی و غلبه بر غول‌های سیاسی، به عنوان جوان‌ترین و نخستین شهردار مسلمان نیویورک انتخاب شد. اما این پیروزی، فقط یک اتفاق انتخاباتی نبود؛ آغاز یک جنبش شهری بود که از دل تبعیض، فقر، و خشم اجتماعی برخاست تا چهره سرمایه‌داری نیویورک را به لرزه درآورد.

دیک چنی، مردی که با دکترین نومحافظه‌کارانه‌اش خاورمیانه را به آتش کشید و آمریکا را به مسیر تاریک جنگ‌های پیشگیرانه، شکنجه‌های رسمی و بازداشت‌های بی‌محاکمه کشاند، در ۸۴ سالگی درگذشت. مرگ او، اگرچه آرام و بی‌درد بود، اما در حافظه خانواده‌های قربانیان جنگ عراق و افغانستان، همچون زخمی تازه نشست. چنی، قدرتمندترین معاون رئیس‌جمهور تاریخ مدرن آمریکا، تا آخرین روزهای عمرش از تصمیماتی دفاع کرد که میلیون‌ها انسان را بی‌خانمان، مجروح یا کشته ساختند.

در آمریکا، جایی که سیاست و سرگرمی مرزهای خود را گم کرده‌اند، دونالد ترامپ بار دیگر به صحنه کمدی شبانه حمله کرده است. این‌بار ست مایرز، مجری برنامه «آخر شب»، هدف انتقادهای تند رئیس‌جمهور قرار گرفته؛ آن‌هم به‌خاطر شوخی‌هایی که به‌زعم ترامپ، شاید «غیرقانونی» باشند. این جدال تازه، ادامه همان نبرد قدیمی است: سیاست‌مداری که از طنز نمی‌گذرد، و طنزپردازانی که از سیاست نمی‌ترسند.

در حالی که جنگ اوکراین به مرحله فرسایش رسیده و اروپا با اضطراب به آینده امنیتی خود می‌نگرد، ایالات متحده دو تصمیم هم‌زمان اتخاذ کرده است: کاهش حضور نظامی در جناح شرقی ناتو و اعلام آمادگی برای ازسرگیری آزمایش‌های هسته‌ای پس از سه دهه. این دو تحول، نشانه‌ای از تغییر راهبرد واشنگتن در مواجهه با رقبا و بازتعریف نقش خود در نظم جهانی است.