پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی که خاورمیانه وارد مرحله‌ای تازه از بازتعریف روابط و اولویت‌ها شده، مصرِ تحت رهبری عبدالفتاح السیسی دیگر جایگاه پیشین خود را ندارد. زمانی در کنار ترامپ و سعودی‌ها در مرکز تصمیم‌گیری منطقه‌ای ایستاده بود، اما امروز در حاشیه نشست‌های مهم غایب است.

سیسی اقتصاد مصر را ویران کرد، بدهی‌های عمومی ناپایدار (حدود ۹۰ درصد gdp) را صرف پرداخت به پروژه‌های بیهوده کرد.

در میانه تنش‌های ژئوپلیتیکی خاورمیانه، ایران در حال گذار از نقش یک بازیگر منطقه ای به کنش‌گری تعیین‌کننده در معادلات جهانی است؛ روایتی از بحرانی که دیگر صرفاً جنگی نظامی نیست، بلکه بستری برای بازتعریف نظم اقتصادی و سیاسی آینده تلقی می‌شود.

برخلاف تصورات رایج، موفقیت اقتصادی کشورها نه به جمعیت کم وابسته است و نه به گردشگری، بلکه سرنوشت اقتصاد به درک صحیح قواعد بازار و مدیریت اقتصادی هوشمند بستگی دارد.

بررسی تاریخی ساختارهای سیاسی در خاورمیانه نشان می‌دهد که کشورهای پادشاهی مانند عربستان، امارات و قطر با حفظ پیوندهای سنتی و قواعد تاریخی به ثبات اقتصادی و سیاسی رسیده‌اند. در مقابل، جمهوری‌های سوسیالیستی نظیر سوریه و عراق، با قطع ارتباط از سنت‌ها و تلاش برای مهندسی اجتماعی، دچار بحران و فروپاشی شده‌اند. این تفاوت‌ها را می‌توان با نظریه فردریش هایک درباره نقش سنت‌های تکامل‌یافته در نظم اجتماعی تحلیل کرد.

تحلیل جنگ در خاورمیانه به دو منبع عظیم گازی برمی‌گردد که تحت مالکیت فلسطین است و اسرائیل غرب به دنبال تصاحب آن هستند.

در حال حاضر برخی کشورها بدنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری چند تریلیون دلاری در خاورمیانه هستند اما بدون مشارکت ایران، در حد یک رؤیا باقی خواهد ماند.  

نخستین بیانیه بشار اسد بعد از سقوطش در مسکو منتشر شد. او در هفته های گذشته به دلیل فرار از دمشق مورد انتقاد شدید قرار گرفته است.

آینده خاورمیانه تا حدودی به سرنوشت گروه های مقاومت بستگی دارد. هرچند ترکیه به دنبال ایجاد نیروهای مسلح برای تغییر آینده خاورمیانه است.