آینده سوسیالیسم بر کثرتگرایی، تفاوت و تنوع آرا تأکید بیشتری دارد. شبح سوسیالیسم همچنان موجب وحشت از استبدادی جدید میشود.
به گزارش سرمایه فردا، شاید آینده سوسیالیسم همان گذشتهاش باشد. این عنوان مقالهای است که۱ آوریل، ۲۰۲۴ توسط نوشتهی بِهاسکار سانکِرا نوشته شده و ناهید امیری آن را ترجمه کرده است. متن آن اینگونه آغاز میشود؛
صد سال از رسیدن قطار مهر و موم شدهی لنین به «ایستگاه فنلاند» و آغاز سیر وقایعی که به اردوگاههای گولاگ استالین ختم شد میگذرد، و امروز فکر الهام گرفتن از این تاریخ شاید قدری عجیب بهنظر برسد. بلشویکها زمانی بخشی از مجموعهی احزاب در حال رشدی بودند که هدفشان مبارزه برای توسعهی دموکراسی بود. روشن بود چرا خودشان را «سوسیال دموکرات» مینامیدند. آنها میخواستند با استفاده از طبقهی کارگر جدید و ثروتی که محصول نظام سرمایهداری بود، حقوق دموکراتیک را به عرصههای اجتماعی و اقتصادی بکشانند. البته هیچ سرمایهداری چنین اجازهای نمیداد.
جنبش اولیهی کمونیسم هیچگاه این ایده را رد نکرد. این ایده زادهی آگاهی ازخیانت احزاب چپ میانهروتر «انترناسیونال دوم » بود، همان اتحاد احزاب سوسیالیست و کارگری ۲۰ کشور که در سال ۱۸۸۹ در پاریس شکل گرفت. احزاب سراسر اروپا در اقدامی ناباورانه، یکی پس از دیگری پشت اتحاد طبقهی کارگر بینالملل را خالی کردند و از دولتهای متبوعشان در جنگ جهانی اول دفاع کردند. آنهایی که به آرمانهای قبلی پایبند مانده بودند، خود را «کمونیست» نامیدند تا خودشان را از سوسیالیستهایی که یک قتلعام ۱۶ میلیونی به راه انداخته بودند، متمایز کنند. (سال ۱۹۱۶ در میانهی قتل عام، انترناسیونال دوم از هم پاشید.)
البته پیشدستی شرافتمندانهی کمونیستها یعنی دست کشیدن از جنگ و پیش گرفتن مسیری انسانی بهسوی مدرنیته در روسیهی متحجر، ظاهراً به تأیید نظر بِرک انجامید که هرگونه تلاش برای تغییر مسیر از ترتیبات ظالمانه، ظلم دیگری را پدید میآورد.
بیشتر سوسیالیستها از تاریخ کمونیسم در قرن بیستم درس گرفتهاند. بسیاری از کسانی که برای انقلاب اکتبر هورا کشیده بودند، امروز اطمینان چندانی به متحول کردن دنیا طی یک نسل ندارند. در عوض آینده سوسیالیسم بر کثرتگرایی، تفاوت و تنوع آرا تأکید بیشتری دارد.
شبح سوسیالیسم همچنان موجب وحشت از استبدادی جدید میشود.
گزارش اخیری از «بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم » ابراز نگرانی میکند که احتمال دارد آینده سوسیالیسم در نظر جوانان مطلوب بیاید. یکی از «مهملات بِرنی سَندرز » نسل جدید را بر علیه سرمایهداری بشوراند. حتی سال گذشته، توماس جی. دانایو ، رئیس اتاق بازرگانی ایالات متحده، لازم دانست به خوانندگان یادآوری کند «سوسیالیسم مسیر خطرناکی برای آمریکاست. »
راستها همچنان سوسیالیسم را بهعنوان نظامی اقتصادی منجر به بدبختی و محرومیت محکوم میکنند. اما به اقتدارگرایی سیاسی که اغلب به همراه سوسیالیسم قدرت را در دست داشته کمتر اشاره میکنند.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا