رضا روحی در یادداشتی به بررسی اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش پرداخت و تشریح کرد؛

به گزارش سرمایه فردا، رضا روحی در یادداشتی به بررسی اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش پرداخت و تشریح کرد؛

مطابق با بند ۴ استاندارد حسابداری شماره ۸ ایران، موجودی مواد و کالا باید به اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش ارزیابی و در صورتهای مالی منعکس شود.

(خالص ارزش فروش) عبارت است از بهای فروش اقلام موجودی مواد و کالا پس از کسر تمام مخارج مربوط بعدی تا مرحله تکمیل و کلیه مخارج یک واحد تجاری در رابطه با بازاریابی،فروش و توزیع کالا محتمل خواهد شد و مستقیماً به اقلام مورد نظر مربوط می شود.

در به کارگیری این قاعده، ابتدا بهای تمام شده موجودی پایان دوره طبق یکی ازروشهای پذیرفته شده و مجاز (میانگین،شناسایی ویژه،فایفو) محاسبه و خالص ارزش فروش آن دوره در پایان مقایسه می شود.

اگر بهای تمام شده بزرگتر از خالص ارزش فروش باشد، موجودی ها به خالص ارزش فروش منعکس‌کننده و مابه تفاوت آن با بهای تمام شده به عنوان هزینه کاهش ارزش موجودی شناسایی و در صورت سود و زیان دوره منعکس می گردد.

در صورتی که بهای تمام شده کوچکتر از خالص ارزش فروش باشد،موجودی ها به بهای تمام شده منعکس می‌شود.قاعده اقل بهای بهای تمام شده وخالص ارزش فروش را می توان به طریق زیر اعمال کرد:

۱) مقایسه تک تک اقلام در این روش،بهای تمام شده هر نوع کالا با خالص ارزش فروش آن به طور جداگانه مقایسه و مبلغ کوچکتر ملاک ارزیابی موجودی های کالا قرار می گیرد. این روش،محافظه کار ترین روش است.

۲) مقایسه گروه اقلام مشابهدر این روش،بهای تمام شده کالاهای متجانس و یا کالاهایی که از نظر استفاده یک هدف را دنبال می کنند،با خالص ارزش فروش آنها به طور یکجا مقایسه و رقم کوچکتر ملاک عمل قرار می گیرد.

۳) مقایسه کل اقلامدر این روش بهای تمام شده و خالص ارزش فروش کل موجودی های کالا (کل سبد) مقایسه می شود.

این روش از دو روش دیگر محافظه کاری کمتری دارد.در استاندارد شماره ۸ ایران،اعمال قاعده اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش،تنها به دو روش نخست،یعنی مقایسه تکه کردن و مقایسه گروهی اقدام مشابه پذیرفته شده است.